Maaike Ouboter - Christine (Cover)

Ik lees een boek graag andersom
M’n kin omhoog, weet niet waarom
En ik huil wel, maar dat is de wind.
Neem afstand als ik het te moeilijk vind.

En ik kan niet blijven staan.
De hemel glipt m’n handen door.
Ik blijf maar niet staan.
De hemel stroomt
En niets blijft zo staan.
De hemel glipt m’n handen door.
Ik blijf maar niet staan
maar door m’n voeten stroomt ie heus wel t’rug hoor Ze landen bitter en lachen zoeten
En ik lach maar mee omdat dat zo moet
En buiten huilt iemand op straat
Terwijl ik nog met m’n gouden masker sta.

En ik kan niet blijven staan.
De hemel glipt m’n handen door.
Ik blijf maar niet staan.
De hemel stroomt
En niets blijft zo staan.
De hemel glipt m’n handen door.
Ik blijf maar niet staan
Maar door m’n voeten glipt ie heus wel t’rug hoor.

Maar make-up is een laag van chroom en van tin
En zo komt de wereld even niet binnen.
Maar make-up is een laag van chroom en van tin
Zo komt de wereld even niet binnen.
Maar make-up is een laag van chroom en van tin
En zo komt de wereld even niet binnen.