Tourist LeMC - De Troubadours

Dit is ’t verhaal van ’t leven, hoe de praktijk een kunst is,
Een ode aan de artiesten die nog weten hoe het juist zit,
Zo zaten we onder de brug, tezamen rond ’t vuur,
De troubadours zongen een lied van een of ander avontuur,
We waren juist gearriveerd, mochten erbij als een van hun,
Ik toonde mijn respect hand op het hart, hoofd gebukt,
Ik weet wanneer eerbied getoond mag worden met nadruk,
Een gezelschap als dit, uniek, komt niet meer terug,
’t waren mannen van hier, tegelijk van overal,
Zo vroegen ze me wie, ik zei Tourist en kijk,
ik heb de Kowlier hier en heel mijn equipe bij,
Je kent ons misschien, wij zijn de ploeg van ‘t stad,
Hij keek op, glimlach, voelde de gelijkenis,
Ooit even ambitieus drukbezet zoals den deze is,
Onuitgesproken begrip, zette een lied in,
En zo vonden we elkaar terug in woord en melodie,

Laat me gaan dat ik kan staan,
Over veld, over baan,
Zelfs door merg en door been,
Onder vel, onder steen,
We zijn zwervers op den dool,
Heel de nacht aan den tjool,
Met vertelsels en verhalen,
Rond het kampvuur en in zalen, Doof de spots boxen uit alles dicht en vlug,
Meer vuur hoort, de muzikanten zijn terug,
Balades, hymnes, straatliedjes uiteraard,
Banjo, trekzak, de andere stond er met zijn fluit,
we zongen luid, zongen fel, zongen nog wat meer,
een lach, een traan, telkens gemeend,
melancholie over de wijken waar we leefden als kind,
was het aan de Seefhoek, dan viel deze in,
over verhalen van ’t stad, ouder dan de macadam,
de schoon ogen van een vrouw die ons ooit heeft ingepakt,
van de misère binnenslands tot in Afrika,
van de politieke malaise tot de kiezer zijn hoofdpijn,
allemaal van belang waar we belanden als man toch,
heel de verhaallijn van voorspan tot kielzog,?
schoon herinneringen raken
het gaat er eigenlijk om souvenirs te blijven maken, komaan,

uur van emotie, lied van vrijheid,
niet van de liberaal, wel de beesten in 't oerwoud,
hier onder de brug eenvoud,
buig?voor de natuur fysica,
Hij vroeg mij simpelweg waar rest nog de ziel van de dingen,
Bestaat nog, het vuur van de smidse
Ik heb nooit een lopende band van trots zien glimmen,
Zin, betekenis, veel zoeken weinig vinden,
Zucht, hij keek in mijn ogen en knikte,
Wij troubadours zijn gemaakt om te zingen
Composeren magie, Heer der ringen,
Zolang de zotte morgen ons niet komt te verdringen,
Het einder kleurde rood een raar gevoel een vraag,
Ontwaakt uit een droom of was het nu toch echt, wat vaag,
Ik zei mijn collega’s maakt niet uit we hebben een verhaal,
De rest komt vanzelf wel,