Musical '40-'45 - Alles Gebroken

Alles gebroken, alles in scherven
Ik voel me stikken, voel me sterven
Niets meer tot volgen
Niets meer te geven
Wat is m’n leven nu ik niets herken
Van wie ik ben

Zak ik nu weg, weg in de puinhoop, de chaos die houdt niet op
Wat ik ben, vergiftigt m’n brein
Nergens houvast, nergens een antwoord, want alles staat op z’n kop
Wie ik was, kan ik dat nog zijn Alles op orde en ineens ontploft een handgranaat
Eén grote knal waardoor m’n leven naar de kloten gaat

Alles gebroken, alles in scherven
Ik voel me stikken, voel me sterven
Niets meer tot volgen
Niets meer te geven
Wat is m’n leven nu ik niets herken

Van wie ik ben

Ik had een doel, ik had een richting
Ik volgde in hun idee
En ik koos een duidelijke lijn
Waar ik voor sta, mijn overtuiging, wat kan ik daar nu mee
Blijk ineens een ander te zijn

Ik had een doel, maar ik weet niet meer wat mijn toekomst wordt
Nu alles waar ik in geloof compleet is ingestort

Alles gebroken, alles in scherven
Ik voel me stikken, voel me sterven
Niets meer tot volgen
Niets meer te geven
Wat is m’n leven nu ik niets herken

Heel m’n verleden door een grove leugen gewist
Daardoor m’n leven door een grove leugen beslist
Alles is duister, ik struikel op de tast,
Ik dreig te vallen, want niemand houdt me nog vast

Alles gebroken, alles in scherven
Ik voel me stikken, voel me sterven
Niets meer tot volgen
Niets meer te geven
Wat is m’n leven nu ik niets herken

Niets meer tot volgen
Niets meer te geven
Wat is m’n leven nu ik niets herken
Niets herken
Van wie ik ben
Van wie ik ben
Van wie ik ben