Bé Schmaal - Bie 60

As je zestig worden binnen je dreuge achter de oor’n.
Nait meer snel van slag of ’t humeur loaten verstoren.
Gooie en slechte tieden kwamen baident al veurbie.
En drok mokken om van aalles dat huift nait meer van mie.
Dichter bie de dood den bie ’t begun van ’t lee’m.
Deur goud op miezulf te paazen den duurt dat nog wel eem’.

De oaldste kinder deure uut, dat is al weer gebeurd.
Klainkinder om mie tou dei binnen nou aan de beurt.
Aigen keuzes moaken kin ‘k aal mien tied in steken.
Zoaken dei der echt tou doun, woar wie eerder nait noar keken.
Mit mien koale grieze kop nait te voak meer in de storm.
Waitend hou ’t in de wereld zit, mit ’t lichoam goud in vorm.

Bie 60 tikt de klokke al oarig schier deur.
Hest veuraal gain zin, gain zin meer in gezeur.
Bie 60 komt pensioen al draigend wat in ’t zicht.
Mor dust de deure van ’t waark nog laange nait dicht.
Bie 60 liekt ook eindelijk ’t verstand te waarken.
Al zegt gainaine doarvan wat te kinnen maarken. INSTRUMENTAAL

Bie 60, dou ik nog aal groag gek.
Bie 60, nait meer zo’n grode bek.
Bie 60, bin ‘k wies mit mien muziek.
Bie 60, ooh man wat vuil ik mie riek.
Genog laifde om te geven en veul plezaier in ’t leem.

Bie 60!!