Anastasia De Musical - Mijn Petersburg

Ik was jong, ik werd groot.
Als een schooier in de schoot van Petersburg.
Deed wat god me verbood.
Met het gajes uit de goot van Petersburg.

Ik knokte om een deken,
bedelde om brood.
Zwendelde en pikte,
maar puur uit nood.
Een stadse rat in Rusland,
die is liever sluw dan dood.

Het draait om wie er wint,
wie verliest.
Speel je quitte
Knok je door,
geef je op.
Ik dus niet.
Bond en blauw dat is nauw mijn Petersburg.

~Kom Anya!~

Kijk je ziet vanaf hier van de kerk tot de rivier van Petersburg.
Ik verkocht op de pier, elke valse souvenir van Petersburg. Daar boven gouden koepels,
onder rottend hout.
Alles in die rotstad,
en zo vertrouwd.
Hoe meer je haar wilt haten,
raar hoe veel je van haar houdt.
Ik woonde nogal ruig, tussen tuig
Werd een man.
Deze knul die werd hard, jammer dan
Je moet doen wat je kan.

Leef niet braaf als een schaap, zonder tegen geluid.
M’n vader die leerde me kijk eens vooruit.

Niemand zal me missen,
niemand laat een traan.
Raar hoe snel die jaren gaan.
Raar wanneer een stad zegt,
Ga op eigen benen staan.

Het draait om,
Blijf je braaf op je gat.
Krijg je spijt.
Jij en ik gaan op pad net op tijd.
Maar vannacht ,zie je dat?, staat daar de maan.
Goed gedaan.

Mijn Petersburg!