Bökkers - Iederene Hef Een Reden

Ik mag graag alleen wehn,
Niemand om mie hen.
Dat is heus niet eenzaam,
Omdat dat is wie ik ben.

Ik blief bewust lang zitt'n,
Bun geen mens tot last.
Muh ben ik toch wel, vreselijk durstig,
'T word weer laat vannacht.

Niks geen benul van tied,
... goa dan niet.
En ik zit hier mooi te kiek'n,
En ik zie wel hoe als 't geed.

Niks geen benul van tied,
En zonder wief d'r bi-j.
Berijk ik zo de stof van mindfulness of nie.
Een vol krat in de koelkast,
En een buul met wiet.

Iederene hef zien reden,
Iederene hef geliek.
En a'j meent da'j 't denkt te weten,
Bu'j nog stommer als da'j liegt.
En 't krupt mie in de butten.
En 't rosst mien deur 't bloed.
En ie meent da'j 't denkt te weten zonder da'j de liefde vuult. In mien hangmat loer ik,
Noar de moane.
Ik nem een hijs de rook die krult mie um de kop.
Ik heur de hane krejen,
Veur de derde keer.
Ik kan noe wel noar bedde goan,
Moar 't bier is nog niet op.


Niks geen benul van tied,
... goa dan niet.
Ik zit hier mooi te kiek'n en ik zie wel hoe as 't geed.

Niks geen benul van tied,
En zonder wief d'r bi-j.
Bereik ik zo de stof van mindfulness of nie.
Een vol krat in de koelkast,
En een buul met wiet.

Iederene hef zien reden,
Iederene hef geliek.
En a'j meent da'j 't denkt te weten,
Bu'j nog stommer als da'j liegt.
En 't krupt mie in de butten.
En 't rosst mie deur 't bloed.
En ie meent da'j 't denkt te weten zonder da'j de liefde vuult.

Iederene hef zien reden,
Iederene hef geliek.
En a'j meent da'j 't denkt te weten,
Bu'j nog stommer als da'j liegt.
En 't krupt mie in de butten.
En 't rosst mie deur 't bloed.
En ie meent da'j 't denkt te weten zonder da'j de liefde vuult.