Vertaling van: Abba - Slipping Through My Fingers
Met haar schooltas in de hand, verlaat ze het huis op de vroege ochtend
Ze zwaait ‘daag’ met een afwezige glimlach
Ik zag haar gaan met een golf van die bekende droefenis
En ik moet even een tijdje gaan zitten
Het gevoel dat ik haar voor eeuwig ga verliezen
En zonder haar wereldje werkelijk in te gaan
Ik ben blij wanneer we samen kunnen lachen
Dat grappige kleine meisje
Het glipt me steeds door m’n vingers
Ik probeer elke minuut vast te houden
Het gevoel dat erin zit
Het glipt me steeds door m’n vingers
Begrijp ik echt wat ze denkt
Elke keer als ik denk het bijna te weten
Blijft ze maar groeien
Het glipt me steeds door m’n vingers
De slaap in onze ogen, zij en ik aan de ontbijttafel
Amper wakker, liet ik dierbare tijd voorbij gaan
En dan, als ze weg is, is er dat vreemde melancholieke gevoel
En een schuldgevoel dat ik niet kan ontkennen Wat is er gebeurd met die mooie avonturen
De –door mij geplande- plaatsen waar wij naartoe zouden gaan
(Het glipt me steeds door m’n vingers)
Nou, sommige daarvan wel, maar de meeste niet
En waarom, dat weet ik gewoon niet
Het glipt me steeds door m’n vingers
Ik probeer elke minuut te benutten
Het gevoel dat erin zit
Het glipt me steeds door m’n vingers
Begrijp ik echt wat ze denkt
Elke keer als ik denk het bijna te weten
Blijft ze maar groeien
Het glipt me steeds door m’n vingers
Soms wou ik dat we het plaatje stil konden zetten
En het redden van de grappige truckjes van de tijd
Het glipt me door m’n vingers
Het glipt me steeds door m’n vingers
Met de schooltas in de hand, verlaat ze thuis op de vroege ochtend
Ze zwaait ‘daag’ met een afwezige glimlach
Ze zwaait ‘daag’ met een afwezige glimlach
Ik zag haar gaan met een golf van die bekende droefenis
En ik moet even een tijdje gaan zitten
Het gevoel dat ik haar voor eeuwig ga verliezen
En zonder haar wereldje werkelijk in te gaan
Ik ben blij wanneer we samen kunnen lachen
Dat grappige kleine meisje
Het glipt me steeds door m’n vingers
Ik probeer elke minuut vast te houden
Het gevoel dat erin zit
Het glipt me steeds door m’n vingers
Begrijp ik echt wat ze denkt
Elke keer als ik denk het bijna te weten
Blijft ze maar groeien
Het glipt me steeds door m’n vingers
De slaap in onze ogen, zij en ik aan de ontbijttafel
Amper wakker, liet ik dierbare tijd voorbij gaan
En dan, als ze weg is, is er dat vreemde melancholieke gevoel
En een schuldgevoel dat ik niet kan ontkennen Wat is er gebeurd met die mooie avonturen
De –door mij geplande- plaatsen waar wij naartoe zouden gaan
(Het glipt me steeds door m’n vingers)
Nou, sommige daarvan wel, maar de meeste niet
En waarom, dat weet ik gewoon niet
Het glipt me steeds door m’n vingers
Ik probeer elke minuut te benutten
Het gevoel dat erin zit
Het glipt me steeds door m’n vingers
Begrijp ik echt wat ze denkt
Elke keer als ik denk het bijna te weten
Blijft ze maar groeien
Het glipt me steeds door m’n vingers
Soms wou ik dat we het plaatje stil konden zetten
En het redden van de grappige truckjes van de tijd
Het glipt me door m’n vingers
Het glipt me steeds door m’n vingers
Met de schooltas in de hand, verlaat ze thuis op de vroege ochtend
Ze zwaait ‘daag’ met een afwezige glimlach