Vertaling van: Faithless - Bring My Family Back
Ik woon in de Eenzaamstraat, ben bijna drie jaar
De laatste tijd huilt mama de hele tijd
Het komt door mij of mijn jongere zusje
Zelfs papa huilde toen hij haar kuste
Met een gezicht zo opgezwollen als een blaar
Huilens alsof hij haar miste
Sinds we weg verhuisden van het huis
Waar we vroeger speelden
Ze zeggen dat ik het op een dag zal begrijpen, maar dat betwijfel ik
Mama zegt er nooit iets over
Over hoe het zo drukkend heeft kunnen worden
Ik heb het zomaar gevonden, overal waar ik kijk zie ik pijn
En ik kan niet ontsnappen aan het gevoel
Misschien is het mijn schuld, dus doe ik mij best om te luisteren
Biddend voor een oplossing, wensend dat ze zouden kussen
Dit voelt als een onttrekkinf of een uittocht
Mama vindt het moeilijk om te lachen
Dus maar ik fantasie kopjes koffie, zoals zij die graag drinkt
Ze zegt: "Kind, ik werk, dus er ontbreekt je niks"
Maar ze weet dat ik mijn vader wil, ik wil mijn familie terug
Ik woon in de Eenzaamstraat, ben bijna drieenveertig
Kon niet bepalen wanneer ik weg moest, dus verliet mijn vrouw me
Ging in de verdediging, nam de kinderen mee
Ik zou willen dat dat alles was
Maar voordat ze vertrok
Maakte ze nog even gebruik van mijn beste vriend
Ik werk zo veel
Door God gezonden was geen goede tactiek
Begrijp je, want na tien jaar ben ik
??? wilde snel geld verdienen
Dus moest ik veel overwerken
Slechte gemeenschap, mijn vrouw ergert zich, zelfs als ik wakker blijf
En als ik eerlijk ben, ik heb cake gegeten op kantoor
Ik at, we zouden vreemdgaan bij de koffie
Terwijl we thee zetten voor de bazen
Terwijl we bevrijden met me
En ik geef toe dat ik te snel in een sleur ben geraakt
Maar ik ben drieenveertig
Dit soort dingen gebeuren me normaal niet
Nu ben ik eenzaam
Ik vraag me af wat mijn zoon vandaag doet
Plotseling knipper ik asl het scherm
Op het beeldscherm van mijn pc
En ik drink
Bezorgd over wat er gaat komen
Als ik mijn familie niet terugkrijg Ik wil mijn familie terug
Ik woon in de Eenzaamstraat, nummer drieenvijftig
Netjes betimmerd
Waarschijnlijk word ik naar beneden getrokken
Vuilnis overal hier binnen
Geen geluid of licht
Maar yo, 's nachts wordt het druk, mensen kruipen
Jinks die willen spuiten, pratend
Onderweg kraken mijn planken
Het dak lekt, en stenen zitten los
Helemaal vervallen
Maar zelfs hoewel ik zo slonzig ben
Heb ik nog enig nut
Er was een tijd dat mijn muren versierd waren
En onder mijn dak werden kinderen opgevoed
Maar nu is de verf vervaagd, de ramen zijn ingeslagen
Een economische crisis beroofde mij van mijn familie
En geen plan, de negatieve kant van de strijd
Dus dat is het. Het is drastisch, als geweld
Ik word gek, en ik zoek
Om meer te zijn dan een huis voor breuken
Kan iemand mijn familie terugbrengen?
De laatste tijd huilt mama de hele tijd
Het komt door mij of mijn jongere zusje
Zelfs papa huilde toen hij haar kuste
Met een gezicht zo opgezwollen als een blaar
Huilens alsof hij haar miste
Sinds we weg verhuisden van het huis
Waar we vroeger speelden
Ze zeggen dat ik het op een dag zal begrijpen, maar dat betwijfel ik
Mama zegt er nooit iets over
Over hoe het zo drukkend heeft kunnen worden
Ik heb het zomaar gevonden, overal waar ik kijk zie ik pijn
En ik kan niet ontsnappen aan het gevoel
Misschien is het mijn schuld, dus doe ik mij best om te luisteren
Biddend voor een oplossing, wensend dat ze zouden kussen
Dit voelt als een onttrekkinf of een uittocht
Mama vindt het moeilijk om te lachen
Dus maar ik fantasie kopjes koffie, zoals zij die graag drinkt
Ze zegt: "Kind, ik werk, dus er ontbreekt je niks"
Maar ze weet dat ik mijn vader wil, ik wil mijn familie terug
Ik woon in de Eenzaamstraat, ben bijna drieenveertig
Kon niet bepalen wanneer ik weg moest, dus verliet mijn vrouw me
Ging in de verdediging, nam de kinderen mee
Ik zou willen dat dat alles was
Maar voordat ze vertrok
Maakte ze nog even gebruik van mijn beste vriend
Ik werk zo veel
Door God gezonden was geen goede tactiek
Begrijp je, want na tien jaar ben ik
??? wilde snel geld verdienen
Dus moest ik veel overwerken
Slechte gemeenschap, mijn vrouw ergert zich, zelfs als ik wakker blijf
En als ik eerlijk ben, ik heb cake gegeten op kantoor
Ik at, we zouden vreemdgaan bij de koffie
Terwijl we thee zetten voor de bazen
Terwijl we bevrijden met me
En ik geef toe dat ik te snel in een sleur ben geraakt
Maar ik ben drieenveertig
Dit soort dingen gebeuren me normaal niet
Nu ben ik eenzaam
Ik vraag me af wat mijn zoon vandaag doet
Plotseling knipper ik asl het scherm
Op het beeldscherm van mijn pc
En ik drink
Bezorgd over wat er gaat komen
Als ik mijn familie niet terugkrijg Ik wil mijn familie terug
Ik woon in de Eenzaamstraat, nummer drieenvijftig
Netjes betimmerd
Waarschijnlijk word ik naar beneden getrokken
Vuilnis overal hier binnen
Geen geluid of licht
Maar yo, 's nachts wordt het druk, mensen kruipen
Jinks die willen spuiten, pratend
Onderweg kraken mijn planken
Het dak lekt, en stenen zitten los
Helemaal vervallen
Maar zelfs hoewel ik zo slonzig ben
Heb ik nog enig nut
Er was een tijd dat mijn muren versierd waren
En onder mijn dak werden kinderen opgevoed
Maar nu is de verf vervaagd, de ramen zijn ingeslagen
Een economische crisis beroofde mij van mijn familie
En geen plan, de negatieve kant van de strijd
Dus dat is het. Het is drastisch, als geweld
Ik word gek, en ik zoek
Om meer te zijn dan een huis voor breuken
Kan iemand mijn familie terugbrengen?