Vertaling van: Crowded House - Private universe
Geen tijd, geen plaats om over het weer te praten
De belofte van liefde is moeilijk te negeren
Je zei dat de kans er niet beter op werd
Inspanning voor de liefde is aan ons om te ondergaan
De hoogste tak aan de appelboom
Het was mijn favoriete plaats om te zijn
Ik kon hen horen uitbreken
Maar zij konden mij niet zien
Ik zal rennen voor beschutting
Eindeloze zomer, hef de vervloeking op
Het voelt of niets er toe doet
In ons intieme universum
Ik heb alles wat ik wil, is dat eenvoudig genoeg
Er is veel meer waar ik aan denk
Elke nacht rond de klok van zes
Keren de vogels terug naar de tak om te praten
Ze praten tegen me, vogels praten tegen me
Als ik door mijn knieƫn ga
Ik zal rennen voor beschutting
Eindeloze zomer, hef de vervloeking op
Het voelt of niets er toe doet
In ons intieme universum
Het voelt of niets er toe doet
In ons intieme universum En het is een genoegen dat ik heb gekend
En het is een genoegen dat ik me heb eigen gemaakt
En het is een genoegen dat ik heb gekend
Het is dringen, maar ik laat niet los
Liefde ligt op tafel en het avondeten is koud
Ik zal rennen voor beschutting
Eindeloze zomer, hef de vervloeking op
Het voelt of niets er toe doet
In ons intieme universum
De belofte van liefde is moeilijk te negeren
Je zei dat de kans er niet beter op werd
Inspanning voor de liefde is aan ons om te ondergaan
De hoogste tak aan de appelboom
Het was mijn favoriete plaats om te zijn
Ik kon hen horen uitbreken
Maar zij konden mij niet zien
Ik zal rennen voor beschutting
Eindeloze zomer, hef de vervloeking op
Het voelt of niets er toe doet
In ons intieme universum
Ik heb alles wat ik wil, is dat eenvoudig genoeg
Er is veel meer waar ik aan denk
Elke nacht rond de klok van zes
Keren de vogels terug naar de tak om te praten
Ze praten tegen me, vogels praten tegen me
Als ik door mijn knieƫn ga
Ik zal rennen voor beschutting
Eindeloze zomer, hef de vervloeking op
Het voelt of niets er toe doet
In ons intieme universum
Het voelt of niets er toe doet
In ons intieme universum En het is een genoegen dat ik heb gekend
En het is een genoegen dat ik me heb eigen gemaakt
En het is een genoegen dat ik heb gekend
Het is dringen, maar ik laat niet los
Liefde ligt op tafel en het avondeten is koud
Ik zal rennen voor beschutting
Eindeloze zomer, hef de vervloeking op
Het voelt of niets er toe doet
In ons intieme universum