Vertaling van: Epica - Mother Of Light
Het heeft me altijd tot de rand gebracht,
Om te denken aan al die verspilde levens
Vandaag ben ik één stap verder gekomen
Niet zeker of ik mezelf heb overleefd
Realiteit is soms vreemder dan fictie
Wat er ook in mijn dromen gebeurd
Ik weet dat 't niet erger kan worden dan dit
Daarom ga ik ook liever slapen
Ik zoek
Zonder iets te zien
Naar de antwoorden in het vuil
Ik wacht
Gewoon om niets
Op de dag dat ik gehoord zal worden
Je bent de zee waarin ik ronddrijf
En ik verlies mezelf in jou
Ik voel al deze sensaties
Ik communiceer met jou
Ik zoek
Zonder iets te zien
Naar een andere manier
Ik denk
Gewoon om niets
Over die ene belangrijke dag
Je bent de nacht dus je bent de duistere zijde
Van de dag die je nooit zult zien
Je bent het verleden maar eeuwigdurend
Deel asjeblieft een dag met mij Je bent de hand die ik afstootte
Maar ik kan het mezelf maar niet vergeven
Ik ben egoïstisch en het niet waard
Dat iemand aan me denkt zelfs voor me sterft
Morgen weet ik niet waar ik zal zijn
Ik heb een plek nodig om heen te gaan
Weet je dus hoe ik me voel
Of zal ik mijn geloof opgeven?
Je bent het slot dat ik nooit heb geopend
Omdat ik de sleutel heb weggegooid
Ik zit vast in mijn eigen gedachten
Die mij nooit los zullen laten
Je bent het antwoord op de vraag
En zonder dat zal er nooit zijn
Welke gedachte dan ook in die richting
Je creëerde dit in mij
Kalmte neemt mij helemaal over, het geeft me vrede
En al wat ik zie zijn visioenen van mijn lot
Waarom zou ik bloeden en betalen voor de hebzucht van anderen?
We tekenen bewust ons eigen doodvonnis
Hoe kun je doorgaan, ben je vergeten
Wat we hebben geleerd van het verleden?
We kunnen niet doorgaan met onszelf te doden
En met ons de rest erbij
Waarom zie je 't niet, heb je geen spijt?
Ik ben alleen met al mijn gedachten
Alleen zonder hoop en
Ik ben dat kwijt wat ik 't meeste nodig had
Ik voel dat ik deze val niet kan overleven
Om te denken aan al die verspilde levens
Vandaag ben ik één stap verder gekomen
Niet zeker of ik mezelf heb overleefd
Realiteit is soms vreemder dan fictie
Wat er ook in mijn dromen gebeurd
Ik weet dat 't niet erger kan worden dan dit
Daarom ga ik ook liever slapen
Ik zoek
Zonder iets te zien
Naar de antwoorden in het vuil
Ik wacht
Gewoon om niets
Op de dag dat ik gehoord zal worden
Je bent de zee waarin ik ronddrijf
En ik verlies mezelf in jou
Ik voel al deze sensaties
Ik communiceer met jou
Ik zoek
Zonder iets te zien
Naar een andere manier
Ik denk
Gewoon om niets
Over die ene belangrijke dag
Je bent de nacht dus je bent de duistere zijde
Van de dag die je nooit zult zien
Je bent het verleden maar eeuwigdurend
Deel asjeblieft een dag met mij Je bent de hand die ik afstootte
Maar ik kan het mezelf maar niet vergeven
Ik ben egoïstisch en het niet waard
Dat iemand aan me denkt zelfs voor me sterft
Morgen weet ik niet waar ik zal zijn
Ik heb een plek nodig om heen te gaan
Weet je dus hoe ik me voel
Of zal ik mijn geloof opgeven?
Je bent het slot dat ik nooit heb geopend
Omdat ik de sleutel heb weggegooid
Ik zit vast in mijn eigen gedachten
Die mij nooit los zullen laten
Je bent het antwoord op de vraag
En zonder dat zal er nooit zijn
Welke gedachte dan ook in die richting
Je creëerde dit in mij
Kalmte neemt mij helemaal over, het geeft me vrede
En al wat ik zie zijn visioenen van mijn lot
Waarom zou ik bloeden en betalen voor de hebzucht van anderen?
We tekenen bewust ons eigen doodvonnis
Hoe kun je doorgaan, ben je vergeten
Wat we hebben geleerd van het verleden?
We kunnen niet doorgaan met onszelf te doden
En met ons de rest erbij
Waarom zie je 't niet, heb je geen spijt?
Ik ben alleen met al mijn gedachten
Alleen zonder hoop en
Ik ben dat kwijt wat ik 't meeste nodig had
Ik voel dat ik deze val niet kan overleven