Vertaling van: Rowwen Heze - Fanfaar

Hij was al jaren verloren, verslaafd aan de fanfare
En als het moest dan speelde hij dagen achter elkaar
Hij speelde elk moment op elk instrument
Dat deed niemand hem na
Hij speelde marsen, walsen, het maakte hem niet uit
Als hij blies, kwam er geluk uit zijn toeter
En 's avonds laat uit een raam, als er geluid uit kwam
Dan was hij het die wat noten doornam
De toeter aan de mond en de voet op de grond
Dat deed geen mens hem na

Want speelde de fanfare
Dan viel de hele wereld weer logisch in elkaar
Dit wou hij altijd voelen, altijd spelen

En de fanfare die groeide met elke toon
Winnen dat werd vervolgens bijna gewoon
Er kwam geen eind aan het slot, het kon niet meer kapot
Dat deed niemand ze na
Maar het zat hem niet lekker, hij schrok ervan want
De muziek die gleed langzaam weg uit zijn hand
En geen mens in de zaal hoorde door het kabaal
Dat het langzaam liep naar het end van het verhaal
De toeter aan de mond en de voet op de grond
Dat deed geen mens ze na Want speelde de fanfare
Dan viel de hele wereld weer logisch in elkaar
Dit wou hij altijd voelen, altijd spelen

En er werd hard gewerkt aan nieuw repertoire
Maar voor hem werd het nooit meer die oude fanfare
Dat gevoel kwam nooit meer terug

Want speelde de fanfare
Dan viel de hele wereld weer logisch in elkaar
Dit wou hij altijd voelen, altijd spelen