Vertaling van: The Dresden Dolls - Amsterdam
In de haven van Amsterdam
Is een zeeman die zingt
Over de dromen die hij brengt
Van de wijd open zee
In de haven van Amsterdam
Is een zeeman die slaapt
Terwijl de rivieroever kruipt
naar de oude wilgenboom
In de haven van Amsterdam
Is een zeeman die sterft
Vol met bier en vol met kreten
In een dronken stads' gevecht
Maar in de haven van Amsterdam
Is een zeeman die is geboren
Op een hete benauwde ochtend
Bij het ochtendgloren
In de haven van Amsterdam
Waar de zeelui elkaar ontmoeten
Is een zeeman die eet
Alleen viskoppen en staarten
En hij zal je zijn tanden tonen
Die te snel zijn gerot
Die de zeilen kunnen hijsen
Die de maan kunnen opslokken En hij roept naar de kok
Met zijn armen wijd open
"Hey breng me meer vis
Gooi het neer bij mijn zijde"
En hij wil zo graag boeren
Maar hij is te vol om te proberen
Dus hij staat op en lacht
En ritst zijn gulp dicht
In de haven van Amsterdam
Kun je de zeelui zien dansen
Dikke buiken scheuren hun broeken
Heupwiegen vrouwen naar het portaal
Ze zijn de melodie vergeten
Die hun wishkey stem kraakte
De nacht verscheurend
Met het gebrul van hun grapjes
En ze draaien en ze dansen
En ze lachen en ze lusten
Tot het gore geluid van de accordeon uitbarst
En dan uit in de nacht
Met trots in hun broek
En de sletten die ze trekken
Onder de straatlampen
In de haven van Amsterdam
Is een zeeman die drinkt
En hij drinkt en hij drinkt
En hij drinkt nog een keer
Hij drinkt op de gezondheid
Van de hoeren van Amsterdam
Die hun lichamen hebben gegeven
Aan duizenden andere mannen
Ze hebben hun deugdzaamheid verhandeld
Hun goedheid is helemaal weg
Voor een paar vieze muntjes
Nou hij kan niet gewoon doorgaan
Wrijft zijn neus in de twinkelende
Sterren daar boven
En hij pist zoals ik huil
Op de ontrouwe liefde
In de haven van Amsterdam
In de haven van Amsterdam
Is een zeeman die zingt
Over de dromen die hij brengt
Van de wijd open zee
In de haven van Amsterdam
Is een zeeman die slaapt
Terwijl de rivieroever kruipt
naar de oude wilgenboom
In de haven van Amsterdam
Is een zeeman die sterft
Vol met bier en vol met kreten
In een dronken stads' gevecht
Maar in de haven van Amsterdam
Is een zeeman die is geboren
Op een hete benauwde ochtend
Bij het ochtendgloren
In de haven van Amsterdam
Waar de zeelui elkaar ontmoeten
Is een zeeman die eet
Alleen viskoppen en staarten
En hij zal je zijn tanden tonen
Die te snel zijn gerot
Die de zeilen kunnen hijsen
Die de maan kunnen opslokken En hij roept naar de kok
Met zijn armen wijd open
"Hey breng me meer vis
Gooi het neer bij mijn zijde"
En hij wil zo graag boeren
Maar hij is te vol om te proberen
Dus hij staat op en lacht
En ritst zijn gulp dicht
In de haven van Amsterdam
Kun je de zeelui zien dansen
Dikke buiken scheuren hun broeken
Heupwiegen vrouwen naar het portaal
Ze zijn de melodie vergeten
Die hun wishkey stem kraakte
De nacht verscheurend
Met het gebrul van hun grapjes
En ze draaien en ze dansen
En ze lachen en ze lusten
Tot het gore geluid van de accordeon uitbarst
En dan uit in de nacht
Met trots in hun broek
En de sletten die ze trekken
Onder de straatlampen
In de haven van Amsterdam
Is een zeeman die drinkt
En hij drinkt en hij drinkt
En hij drinkt nog een keer
Hij drinkt op de gezondheid
Van de hoeren van Amsterdam
Die hun lichamen hebben gegeven
Aan duizenden andere mannen
Ze hebben hun deugdzaamheid verhandeld
Hun goedheid is helemaal weg
Voor een paar vieze muntjes
Nou hij kan niet gewoon doorgaan
Wrijft zijn neus in de twinkelende
Sterren daar boven
En hij pist zoals ik huil
Op de ontrouwe liefde
In de haven van Amsterdam
In de haven van Amsterdam