Vertaling van: Ciara - Quizás
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
De jaren gaan voorbij en wij hebben niet meer gepraat.
En ik wil niet dat je denkt dat ik je vergeten ben.
Ik heb niets te klagen,
Aan het werk zoals altijd.
Hoewel, ik moet bekennen dat mijn leven
veel eenzaamheid kent.
Van diep zijn we bijna hetzelfde,
En ik word gek, alleen al door te denken.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
Er zijn zo veel dingen die ik je uit wil leggen,
Want niemand weet, of morgen komt.
Soms gingen we achteruit,
De reden wilde je altijd meenemen,
Maar ik ben moe, ik wil niet discussiëren. Van diep zijn we bijna hetzelfde,
En ik word gek, alleen al door te denken.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
De jaren gaan voorbij en wij hebben niet meer gepraat.
En ik wil niet dat je denkt dat ik je vergeten ben.
De jaren gaan voorbij en wij hebben niet meer gepraat.
En ik wil niet dat je denkt dat ik je vergeten ben.
Ik heb niets te klagen,
Aan het werk zoals altijd.
Hoewel, ik moet bekennen dat mijn leven
veel eenzaamheid kent.
Van diep zijn we bijna hetzelfde,
En ik word gek, alleen al door te denken.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
Er zijn zo veel dingen die ik je uit wil leggen,
Want niemand weet, of morgen komt.
Soms gingen we achteruit,
De reden wilde je altijd meenemen,
Maar ik ben moe, ik wil niet discussiëren. Van diep zijn we bijna hetzelfde,
En ik word gek, alleen al door te denken.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
De jaren gaan voorbij en wij hebben niet meer gepraat.
En ik wil niet dat je denkt dat ik je vergeten ben.