Vertaling van: Loreena McKennitt - Stolen Child
Waar het rotsachtige hoogland
Van Slish Wood afhelt naar het meer (*
Daar ligt een lommerrijk eiland
Waar klapperende reigers
De soezerige waterratten wekken
Daar hebben wij onze elvenvaten verstopt
Gevuld met bessen
En met de roodste gestolen kersen
Ga mee weg, oh mensenkind
Naar de wateren en de wildernis
Hand in hand met een fee
Want de wereld is meer gevuld met verdriet
Dan jij kunt begrijpen
Waar de golf van maanlicht
De schemerige grijze zanden laat glanzen met licht
Ver weg van het afgelegen Rosses (*
Gaan we te voet de hele nacht
Verweven oude dansen
Samensmeltende handen en samensmeltende oogopslagen
Tot de maan op de vlucht is geslagen
Heen en weer springen we
En jagen de schuimende bellen na
Terwijl de wereld vol narigheid is
En angstig is in haar slaap
Ga mee weg, oh mensenkind
Naar de wateren en de wildernis
Hand in hand met een fee
Want de wereld is meer gevuld met verdriet
Dan jij kunt begrijpen
Waar het ronddolende water gutst
Vanaf de heuvels boven Glen-Car (*
In poelen tussen het geraas
Die nauwelijks een ster kunnen baden
We zoeken naar sluimerende forel
En fluisterend in hun oren
Geven we ze rusteloze dromen
Die zachtjes overhangen
Van varens die hun tranen plengen
Boven de beginnende stromingen Ga mee weg, oh mensenkind
Naar de wateren en de wildernis
Hand in hand met een fee
Want de wereld is meer gevuld met verdriet
Dan jij kunt begrijpen
Weg met ons gaat hij
Met de plechtige ogen
Hij zal het geloei
Van de kalveren op de warme heuvelzijde
Of de ketel boven het haardvuur
Niet vreedzaam meer horen zingen in zijn borst
Of de bruine muizen zien springen
Rond en rond in de kist met havermout
Want hij komt, het mensenkind
Naar de wateren en de wildernis
Hand in hand met een fee
Want de wereld is meer gevuld met verdriet
Dan jij kunt begrijpen
(* Streken en plaatsen in Ierland
Lied is een bewerking van een gedicht van
William Butler Yeats
Van Slish Wood afhelt naar het meer (*
Daar ligt een lommerrijk eiland
Waar klapperende reigers
De soezerige waterratten wekken
Daar hebben wij onze elvenvaten verstopt
Gevuld met bessen
En met de roodste gestolen kersen
Ga mee weg, oh mensenkind
Naar de wateren en de wildernis
Hand in hand met een fee
Want de wereld is meer gevuld met verdriet
Dan jij kunt begrijpen
Waar de golf van maanlicht
De schemerige grijze zanden laat glanzen met licht
Ver weg van het afgelegen Rosses (*
Gaan we te voet de hele nacht
Verweven oude dansen
Samensmeltende handen en samensmeltende oogopslagen
Tot de maan op de vlucht is geslagen
Heen en weer springen we
En jagen de schuimende bellen na
Terwijl de wereld vol narigheid is
En angstig is in haar slaap
Ga mee weg, oh mensenkind
Naar de wateren en de wildernis
Hand in hand met een fee
Want de wereld is meer gevuld met verdriet
Dan jij kunt begrijpen
Waar het ronddolende water gutst
Vanaf de heuvels boven Glen-Car (*
In poelen tussen het geraas
Die nauwelijks een ster kunnen baden
We zoeken naar sluimerende forel
En fluisterend in hun oren
Geven we ze rusteloze dromen
Die zachtjes overhangen
Van varens die hun tranen plengen
Boven de beginnende stromingen Ga mee weg, oh mensenkind
Naar de wateren en de wildernis
Hand in hand met een fee
Want de wereld is meer gevuld met verdriet
Dan jij kunt begrijpen
Weg met ons gaat hij
Met de plechtige ogen
Hij zal het geloei
Van de kalveren op de warme heuvelzijde
Of de ketel boven het haardvuur
Niet vreedzaam meer horen zingen in zijn borst
Of de bruine muizen zien springen
Rond en rond in de kist met havermout
Want hij komt, het mensenkind
Naar de wateren en de wildernis
Hand in hand met een fee
Want de wereld is meer gevuld met verdriet
Dan jij kunt begrijpen
(* Streken en plaatsen in Ierland
Lied is een bewerking van een gedicht van
William Butler Yeats