logo songteksten.net

Vertaling van: Fort Minor - Kenji

Mijn vader kwam uit Japan in 1905
Hij was 15 toen hij immigreerde vanuit Japan
Hij, hij... hij werkte tot hij dit pand kon kopen
En een winkel bouwen

Laat me je een verhaal vertellen in de vorm van een droom
Ik weet niet waarom ik dit moet vertellen maar ik weet wat het betekent
Doe je ogen dicht, stel je de scene voor
Zoals ik het je vertel, het was de Tweede Wereldoorlog
Toen deze man Kenji wakker werd
Ken was geen soldaat
Hij was gewoon een man met een gezin die een winkel runde in LA
Die dag, hij kroop zijn bed uit zoals hij altijd deed
Bacon en eieren met vrouw en kinderen
Hij leefde op de tweede verdieping van een kleine winkel die hij runde
Hij verhuisde naar LA vanuit Japan
Ze noemend hem 'immigrant'
In het Japans, Hij zou zeggen dat hij 'Esay' genoemd werd
Dat betekent 'Eerste Generatie In de Verenigde Staten'
Wanneer iedereen bang was voor de Duitsers, bang voor de Japanners
Maar van alles het meest bang voor een aanval op eigen land
En die ochtend toen Ken naar buiten ging op de deurmat
Zijn wereld werd zwart, want
Precies daar; Voorpagina nieuws
3 weken voor 1942
'Pearl Harbour is gebombardeerd en de Japanners komen'
Foto's van soldaten, sterven en rennen
Ken wist waar dit toe zou leiden
Zoals hij al suggereerde, de President zei
'De vijandige Japanners in ons thuisland worden opgesloten'
Ze gaven Ken een paar dagen
Om zijn hele leven in te pakken in 2 zakken
Alleen 2 zakken, kon niet eens zijn kleren inpakken
Sommige mensen hadden niet eens een koffer om alles in te pakken
Dus 2 vuilniszakken was alles wat ze hen gaven
Toen de kinderen aan mam vroegen: 'Waar gaan we heen?'
Niemand wist wat ze tegen ze moesten zeggen
Ken wilde niet liegen, hij zei: 'De VS is op zoek naar spionnen'
Dus moeten we leven in een plaats genaamd 'Mandinar'
Waar een heleboel Japanse mensen zijn
Stop het, kijk niet naar de gewapende mannen
Je wilt niet dat de soldaten zich gaan afvragen
Of je gaat rennen of niet
Want als je gaat rennen kan je worden neergeschoten
Anders dan dat, probeer er niet aan te denken
Probeer je daar geen zorgen over te maken; zo opeengepakt te zijn
Op een dag komen we eruit, op een dag, op een dag

Zodra de oorlog uitbrak
De G.I. kwam en ze kwamen gewoon naar het huis en
'Jullie moeten komen'
'Al de Japanners moeten gaan'
Ze namen Mr. Lee mee
Mensen begrepen het niet
Waarom moesten ze hem meenemen?
Want hij is een onschuldige buur
Dus nu waren ze in een stad met soldaten die hun omsingelen
Elke dag, elke nacht keken ze op hen neer
Vanaf de uitkijktoren bovenop de muur
Ken kon ze niet echt haten
Ze deden gewoon hun werk en
Hij wou geen problemen maken
Hij had een kleine tuin met groente en fruit dat
Hij gaf aan de troepen in een mandje dat zijn vrouw maakte
Maar in zijn achterhoofd, wilde hij zijn familie's leven veilig
Oorlogsgevangen in verdomme hun eigen land
Voor wat?
Tijd ging voorbij in de gevangenstad
Hij wilde dat zij onderdoken wanneer zij vrijkwamen
De enige weg eruit was in het leger gaan
En blijkbaar, sommige mannen gingen naar het leger, ingeschreven
En eindigde vliegend naar Japan met een bom
Die 15 kiloton explosie, maakte best snel een einde aan de oorlog
2 steden werden opgeblazen tot stukjes, het einde van de oorlog kwam snel
Ken kwam eruit, veel hoop op een normaal leven, met zijn kinderen en vrouw
toen ze terugkwamen bij hun huis
Wat ze zagen liet hen zich alleen voelen
Deze mensen vervuilden elke kamer
Ruiten ingeslagen en beukten de deuren in
Geschreven op de muren en de vloer
'Japanners niet meer welkom!'
En Kenji liet vallen zijn beide zakken aan zijn zijde en stond gewoon buiten
Hij keek naar zijn vrouw zonder woorden te zeggen
Zij keek terug naar hem de tranen wegpinkend
En zei: Op een dag zullen we oke zijn, op een dag
Wel de namen zijn veranderd maar het verhaal is waar
Mijn familie was opgesloten toen in '42
Mijn familie was daar, het was donker en vochtig
En ze noemden het een interneringskamp

Toen we voor het eerst terugkwamen van het kamp...uhh
Het was..best...best slecht

Ik, ik herinner me dat mijn man zei
'Blijven we tot het einde?'
Daarna stierf mijn man voordat ze het kamp sloten