Vertaling van: Dan Fogelberg - Netherlands
Hoog op deze berg
De wolken beneden mij
Voel ik mij zo sterk en vol van leven
Vanaf deze rotsachtige hoogte
Ga ik door met zoeken
Naar de wind
Naar de sneeuw
En de lucht
Ik wil een geliefde
Ik wil een paar vrienden
En ik wil de zon voelen
En ik wil alle dingen doen
Die ik nog nooit gedaan heb.
Zonovergoten ochtenden
En bleke maanverlichte nachten
Maken me minder eenzaam
Nu leer ik te vliegen
En deze vrijheid is met
Niets te vergelijken
Ik heb het dal gezien
En ik ben op de top geweest
Maar meestal zat ik er ergens tussenin
En waar ga je heen
Als je het einde van je droom
hebt bereikt? Beneden in het lage land
Hoorde ik een geluid
Als het slaan van hemelse vleugels
En diep verstopt in mijn geheugen
Kan ik een refrein horen
Vanuit mijn ziel als het zich verheft en zingt
Lofzangen van heerlijkheid en
Lofzangen van liefde en
Gezangen gevuld met vroege geneugten
Net als de liedjes die het donker componeert
Om het licht te vereren.
Eens in een visioen
Kwam ik bij enkele bossen
En stond bij een tweesprong
Mijn keuzes waren helder
Maar toch was ik verstijfd van angst
Niet wetende welke weg ik moest gaan
Een weg was simpel
Aanvaarden zoals het nu was
De andere weg bood innerlijke rust
Bij het maken van mijn beslissing
Was mijn visioen mijn bevrijding.
De wolken beneden mij
Voel ik mij zo sterk en vol van leven
Vanaf deze rotsachtige hoogte
Ga ik door met zoeken
Naar de wind
Naar de sneeuw
En de lucht
Ik wil een geliefde
Ik wil een paar vrienden
En ik wil de zon voelen
En ik wil alle dingen doen
Die ik nog nooit gedaan heb.
Zonovergoten ochtenden
En bleke maanverlichte nachten
Maken me minder eenzaam
Nu leer ik te vliegen
En deze vrijheid is met
Niets te vergelijken
Ik heb het dal gezien
En ik ben op de top geweest
Maar meestal zat ik er ergens tussenin
En waar ga je heen
Als je het einde van je droom
hebt bereikt? Beneden in het lage land
Hoorde ik een geluid
Als het slaan van hemelse vleugels
En diep verstopt in mijn geheugen
Kan ik een refrein horen
Vanuit mijn ziel als het zich verheft en zingt
Lofzangen van heerlijkheid en
Lofzangen van liefde en
Gezangen gevuld met vroege geneugten
Net als de liedjes die het donker componeert
Om het licht te vereren.
Eens in een visioen
Kwam ik bij enkele bossen
En stond bij een tweesprong
Mijn keuzes waren helder
Maar toch was ik verstijfd van angst
Niet wetende welke weg ik moest gaan
Een weg was simpel
Aanvaarden zoals het nu was
De andere weg bood innerlijke rust
Bij het maken van mijn beslissing
Was mijn visioen mijn bevrijding.