Vertaling van: Dragonforce - Flame of youth
Sluit je ogen, hoor de donder en regen
Angst binnenin de kwellende pijn
Voor de schreeuwen van de wereld
En de laatste resterende levens
Keten je hart, zweer te sterven voor hun gewin
Diep vanbinnen zachtjes aan het weggaan
En de laatste adem is tevergeefs
En de angst veranderd in woede
Opgesloten in een wereld door de gevallen, kwade zielen
Verscheurd voor je krankzinnig leven
Brandend in mijn geest om mijn leven tot stilstand te brengen
Reik uit en sterf in de vlammen
Doorzie de leugens en hun eeuwig starende ogen
Nu is het tijd je standpunt te verdedigen
Het lot zal roepen om ons nu allen te herinneren
Vlieg vrij, zo ver van hier
Dit leven dat we kennen zal eindigen
In dromen van eeuwigdurende pijn
De gevallenen herrijzen nu
Door het vuur
Door de vlammen
Zoals de zon opnieuw zal rijzen
Verloren in de tijd
Verloren in de ruimte
Tot het einde van al hun dagen
Zie hun eindeloze wegen, krankzinnigheid
De gestoorde zoektocht, niet bedoeld
In vlammen te zijn, zal nu voor eeuwig branden, oneindig Dus bevrijd je hart,
Laat je leven ver achter je
In de koude van winterse hemelen
Ontsnap de innerlijke pijn
Voel nu je ziel
Verloren in zeëen van alle eeuwigheid
Elke dag dit leven verdedigend
En de jeugdige vlammen niet eindigend
In een leven, zoekend
We moeten vechten door de eeuwige pijn
Zo alleen in een wereld ver van hier
Herinneringen aan een droom zullen blijven
Als de vallende wereld roept
En ons leven tevergeefs is
Het vuur in mijn ziel zal voor altijd herrijzen
Niets in mijn geest om me te herinneren, nu
Gebroken door de angst voor de roepende, donkere nacht
Rij vrij op de eindeloze zeën
Het laatste gordijn valt
Snijdt de grond van onderuit
De tijd om te beveiligen en te laden
Door het vuur, door de regen
Ver over de afgelegen vlaktes
Voel de wind onder het staal
Als je geest gek wordt
Red de pijn van de hele mensheid
Die rijdt door onze bestemming
Voor de vrede zullen we nu voor allen herrijzen
Dus bevrijd je hart,
Laat je leven ver achter je
In de koude van winterse hemelen
Ontsnap de innerlijke pijn
Voel nu je ziel
Verloren in zeëen van alle eeuwigheid
Elke dag dit leven verdedigend
En de jeugdige vlammen niet eindigend
In een leven, zoekend
We moeten vechten door de eeuwige pijn
Dus bevrijd je hart,
Laat je leven ver achter je
In de koude van winterse hemelen
Ontsnap de innerlijke pijn
En als de herinneringen allen zijn achtergelaten
En de dagen zijn verdwenen voor altijd
Verloren in mijn geest
Voel dan je ziel branden in zeeén van eeuwigheid
Verdedigend elke dag van dit leven
En de vlammen der jeugd nooit eindigend
In een leven, zoekend, moeten wij
Vechten door de eewig durende pijn
We vechten door de eeuwige pijn
Angst binnenin de kwellende pijn
Voor de schreeuwen van de wereld
En de laatste resterende levens
Keten je hart, zweer te sterven voor hun gewin
Diep vanbinnen zachtjes aan het weggaan
En de laatste adem is tevergeefs
En de angst veranderd in woede
Opgesloten in een wereld door de gevallen, kwade zielen
Verscheurd voor je krankzinnig leven
Brandend in mijn geest om mijn leven tot stilstand te brengen
Reik uit en sterf in de vlammen
Doorzie de leugens en hun eeuwig starende ogen
Nu is het tijd je standpunt te verdedigen
Het lot zal roepen om ons nu allen te herinneren
Vlieg vrij, zo ver van hier
Dit leven dat we kennen zal eindigen
In dromen van eeuwigdurende pijn
De gevallenen herrijzen nu
Door het vuur
Door de vlammen
Zoals de zon opnieuw zal rijzen
Verloren in de tijd
Verloren in de ruimte
Tot het einde van al hun dagen
Zie hun eindeloze wegen, krankzinnigheid
De gestoorde zoektocht, niet bedoeld
In vlammen te zijn, zal nu voor eeuwig branden, oneindig Dus bevrijd je hart,
Laat je leven ver achter je
In de koude van winterse hemelen
Ontsnap de innerlijke pijn
Voel nu je ziel
Verloren in zeëen van alle eeuwigheid
Elke dag dit leven verdedigend
En de jeugdige vlammen niet eindigend
In een leven, zoekend
We moeten vechten door de eeuwige pijn
Zo alleen in een wereld ver van hier
Herinneringen aan een droom zullen blijven
Als de vallende wereld roept
En ons leven tevergeefs is
Het vuur in mijn ziel zal voor altijd herrijzen
Niets in mijn geest om me te herinneren, nu
Gebroken door de angst voor de roepende, donkere nacht
Rij vrij op de eindeloze zeën
Het laatste gordijn valt
Snijdt de grond van onderuit
De tijd om te beveiligen en te laden
Door het vuur, door de regen
Ver over de afgelegen vlaktes
Voel de wind onder het staal
Als je geest gek wordt
Red de pijn van de hele mensheid
Die rijdt door onze bestemming
Voor de vrede zullen we nu voor allen herrijzen
Dus bevrijd je hart,
Laat je leven ver achter je
In de koude van winterse hemelen
Ontsnap de innerlijke pijn
Voel nu je ziel
Verloren in zeëen van alle eeuwigheid
Elke dag dit leven verdedigend
En de jeugdige vlammen niet eindigend
In een leven, zoekend
We moeten vechten door de eeuwige pijn
Dus bevrijd je hart,
Laat je leven ver achter je
In de koude van winterse hemelen
Ontsnap de innerlijke pijn
En als de herinneringen allen zijn achtergelaten
En de dagen zijn verdwenen voor altijd
Verloren in mijn geest
Voel dan je ziel branden in zeeén van eeuwigheid
Verdedigend elke dag van dit leven
En de vlammen der jeugd nooit eindigend
In een leven, zoekend, moeten wij
Vechten door de eewig durende pijn
We vechten door de eeuwige pijn