Vertaling van: Dimmu Borgir - The Sacrilegious Scorn
Heb ik
Niet te lang in uw schaduwen van verzinsel en creatie vertoefd
Terwijl ik rechtens het vlees aanschouw?
Angst voor de bewuste geest zal u doen afwenden
Mijn woord en wereld heeft grond en is reëel
Uw woord is als een vloed van vergiftigd water
Een taal gesproken met spuug uit verschillende tongen
Het lijkt allemaal een eeuwigheid
Deze strijd tussen ons twee
"Goed en kwaad"
U en ik
Het moment is aangebroken om op te stappen
En terug te nemen wat je van me nam Mijn woord en wereld heeft grond en is reëel
Uw woord is als een vloed van vergiftigd water
Een taal gesproken met spuug uit verschillende tongen
Je kunt me nooit meer corrumperen
Het moment is aangebroken om op te stappen
En terug te nemen wat je van me nam
Het moment is aangebroken om op te stappen
En terug te nemen wat je van me nam
Ik bescherm ieder mens schuldig aan zonde
Ik, de ultieme zonde zijnde
De damp van de pest
Die mijn gedachten , lichaam en ziel besmette
Verduisterde mijn inzicht van wijsheid
De mist, die me deed verwonderen in wrok trok op
En bezwaarde me niet meer
Heb ik
Niet te lang in uw schaduwen van verzinsel en creatie vertoefd
Terwijl ik rechtens het vlees aanschouw?
Angst voor de bewuste geest zal u doen afwenden
Niet te lang in uw schaduwen van verzinsel en creatie vertoefd
Terwijl ik rechtens het vlees aanschouw?
Angst voor de bewuste geest zal u doen afwenden
Mijn woord en wereld heeft grond en is reëel
Uw woord is als een vloed van vergiftigd water
Een taal gesproken met spuug uit verschillende tongen
Het lijkt allemaal een eeuwigheid
Deze strijd tussen ons twee
"Goed en kwaad"
U en ik
Het moment is aangebroken om op te stappen
En terug te nemen wat je van me nam Mijn woord en wereld heeft grond en is reëel
Uw woord is als een vloed van vergiftigd water
Een taal gesproken met spuug uit verschillende tongen
Je kunt me nooit meer corrumperen
Het moment is aangebroken om op te stappen
En terug te nemen wat je van me nam
Het moment is aangebroken om op te stappen
En terug te nemen wat je van me nam
Ik bescherm ieder mens schuldig aan zonde
Ik, de ultieme zonde zijnde
De damp van de pest
Die mijn gedachten , lichaam en ziel besmette
Verduisterde mijn inzicht van wijsheid
De mist, die me deed verwonderen in wrok trok op
En bezwaarde me niet meer
Heb ik
Niet te lang in uw schaduwen van verzinsel en creatie vertoefd
Terwijl ik rechtens het vlees aanschouw?
Angst voor de bewuste geest zal u doen afwenden