Vertaling van: Blof - Wennen aan september
She buys her flowers herself
She hopes that the spring then will come on a breeze
But deep inside she knows very well
That they wither in an jiffy
That the water becomes turbid
That they let their heads hang
De kleur van alles
Ligt begraven onder de geur van zonlicht
En de maan, die onder ligt
Verbergt de bittere waarheid
Dat verdrinken in een bed vol bloemen
Beter is dan de leugens
Die uit zangers glijden en de songs die
tussen hun tanden door glippen
At nightfall
He longs for a trace
Of a promise in her words
He knows that very well
And the days keep running
The calendar is a game
It's a matter of getting used to September
So quickly already
They look at each other
And they court with their eyes, more widely open
Than they ever have been before
For her it feels like hope
But she sees, it's for him
Just a matter of necessity
Due to the stillness in her voice De hele zomer valt
En de zon ligt op de grond
Valt neer op een stapel foto's
En de dagen doven flammend
In de duisternis tussen de asresten
Óp deze steeds terugkerende kalender
Ik werd ouder in september
Er is geen uitweg
The trees are getting barer
(De herfst valt in, overal)
His dreams flip through the pages
(De bladeren vliegen oostwaarts de stad in)
Like to the end of a story
Her warmth in vain
(heel je leven had je dingen, die je kwijtraakte)
His arms emptier than he can bear now
(De dingen die je behoudt en alle dingen, waarvan je wenste
dat je ze nooit had achter gelaten)
Once he had it all
At nightfall
Heel de zomer valt
Her heart drags on
En haar hart ligt op de grond
She wants to go back but yet goes on
Een zucht wind tussen de foto's
That she knows
En de dagen gaan voorbij
Did she ever get to know him?
In het duister tussen de einden
Were they actually together?
Op deze terugkerende kalender
It's a matter of getting used to September...
Westwaarts september in
En de lichten gaan uit
En de lichten gaan uit
Veel te vroeg dit jaar
She hopes that the spring then will come on a breeze
But deep inside she knows very well
That they wither in an jiffy
That the water becomes turbid
That they let their heads hang
De kleur van alles
Ligt begraven onder de geur van zonlicht
En de maan, die onder ligt
Verbergt de bittere waarheid
Dat verdrinken in een bed vol bloemen
Beter is dan de leugens
Die uit zangers glijden en de songs die
tussen hun tanden door glippen
At nightfall
He longs for a trace
Of a promise in her words
He knows that very well
And the days keep running
The calendar is a game
It's a matter of getting used to September
So quickly already
They look at each other
And they court with their eyes, more widely open
Than they ever have been before
For her it feels like hope
But she sees, it's for him
Just a matter of necessity
Due to the stillness in her voice De hele zomer valt
En de zon ligt op de grond
Valt neer op een stapel foto's
En de dagen doven flammend
In de duisternis tussen de asresten
Óp deze steeds terugkerende kalender
Ik werd ouder in september
Er is geen uitweg
The trees are getting barer
(De herfst valt in, overal)
His dreams flip through the pages
(De bladeren vliegen oostwaarts de stad in)
Like to the end of a story
Her warmth in vain
(heel je leven had je dingen, die je kwijtraakte)
His arms emptier than he can bear now
(De dingen die je behoudt en alle dingen, waarvan je wenste
dat je ze nooit had achter gelaten)
Once he had it all
At nightfall
Heel de zomer valt
Her heart drags on
En haar hart ligt op de grond
She wants to go back but yet goes on
Een zucht wind tussen de foto's
That she knows
En de dagen gaan voorbij
Did she ever get to know him?
In het duister tussen de einden
Were they actually together?
Op deze terugkerende kalender
It's a matter of getting used to September...
Westwaarts september in
En de lichten gaan uit
En de lichten gaan uit
Veel te vroeg dit jaar