logo songteksten.net

Vertaling van: Emilie Autumn - 4 o'Clock

4 uur
4 uur
Laat me nooit slapen
Ik sluit mijn ogen en bid
Voor het decadente licht van de dag
Als een bang kind ren ik
Weg van de slaap die nooit komt

4 uur
4 uur
Uit bed sluip ik
Om deze toren van schaamte te beklimmen
Maar het uur blijft nog steeds hetzelfde
Alleen waanzin kent mijn naam
Om 4 uur

4 uur
4 uur
Laat me nooit slapen
Ik sluit mijn ogen en bid
Voor het decadente licht van de dag
Als een bang kind ren ik
Weg van de slaap die nooit komt

4 uur
4 uur
Uit bed sluip ik
Om deze toren van schaamte te beklimmen
Maar het uur blijft nog steeds hetzelfde
Alleen waanzin kent mijn naam
Om 4 uur

Waarom kunnen we nooit terug naar bed gaan?
Van wie is de stem die in mijn hoofd weerklinkt?
Waar is de zin in deze wanhopige dromen?
Waarom zou ik ontwaken als ik half voorbij de dood ben?

Zeker als de klok zich houdt aan zijn vaste galmen
Zwak zoals ik zou lopen op zijn vaste ritme
Wegtikkend van degenen van wie we houden
Zo veel meisjes, zo weinig tijd

Waarom kunnen we nooit terug naar bed gaan?
Van wie is de stem die in mijn hoofd weerklinkt?
Waar is de zin in deze wanhopige dromen?
Waarom zou ik ontwaken als ik half voorbij de dood ben?
Zeker als de klok zich houdt aan zijn vaste galmen
Zwak zoals ik zou lopen op zijn vaste ritme
Wegtikkend van degenen van wie we houden
Zo veel meisjes, zo weinig tijd

4 uur
4 uur
Laat me nooit slapen
Ik sluit mijn ogen en bid
Voor het decadente licht van de dag
Als een bang kind ren ik
Weg van de slaap die nooit komt

4 uur
4 uur
Uit bed sluip ik
Om deze toren van schaamte te beklimmen
Maar het uur blijft nog steeds hetzelfde
Alleen de sluimering kwam nooit
Alleen waanzin kent mijn naam
Om 4 uur

Waarom kunnen we nooit terug naar bed gaan?
Van wie is de stem die in mijn hoofd weerklinkt?
Waar is de zin in deze wanhopige dromen?
Waarom zou ik ontwaken als ik half voorbij de dood ben?

Zeker als de klok zich houdt aan zijn vast galmen
Zwak zoals ik zou lopen op zijn vaste ritme
Wegtikkend van degenen van wie we houden
Zo veel meisjes, zo weinig tijd

Waarom kunnen we nooit terug naar bed gaan?
Van wie is de stem die in mijn hoofd weerklinkt?
Waar is de zin in deze wanhopige dromen?
Waarom zou ik ontwaken als ik half voorbij de dood ben?

Zeker als de klok zich houdt aan zijn vast galmen
Zwak zoals ik zou lopen op zijn vaste ritme
Wegtikkend van degenen van wie we houden
Zo veel meisjes, zo weinig tijd

Waarom kunnen we nooit terug naar bed gaan?
Waarom kunnen we nooit terug naar bed gaan?