Vertaling van: Emilie Autumn - 306

Drie honderd en zes
In slechts zes jaar
Als het een ongeluk was
Waar zijn de tranen
Ik ben nog steeds ongeïdentificeerd
Achter de kathedraal
Is waar mijn lichaam zich verstopt
Maar ik zit er niet in
Slechts één van zestien
In slechts één dag
Als het een spel was
Waarom kon ik dan niet spelen
Ik ben de verlater
Maar nog steeds blijf ik achter
En mijn bevroren polsslag versnelt
Terwijl het duistere plot zich verdikt

Zoals een verhaal dat ik hoorde
Een leven geleden
Waar een meisje
(En dit is grappig)
Haar leven nam
Maar wat ze niet wist
Is hoe lang er nodig is
Voor het water om te stijgen
En voor de ademhaling om te stoppen met vechten
En voor de kou om haar ogen te sluiten Moreel speelt
Op podiums van zonde
De makkelijke weg eruit
Of de makkelijke weg erin
Ik ben nog steeds over-verheerlijkt
Mijn redenen om te leven
Waren mijn redenen om te sterven
Maar ze waren tenminste van mij
Nu heb ik ongebonden vrijheid
Snij de linten van het leven door
Het pistool
Het vergif
De strop
Of het mes
Ik heb mijn instrument gekozen
En geen vaarwel gezegd
Terwijl mijn bevroren polsslag versnelt
En het duistere plot zich verdikt

Zoals een verhaal dat ik gehoord had
Een leven geleden
Waar een meisje
(En dit is grappig)
Haar leven nam
Maar wat ze niet wist
Is hoe lang er nodig is
Voor het water om te stijgen
En voor de ademhaling om te stoppen met vechten
En voor de kou om haar ogen te sluiten