Vertaling van: Amalia Rodrigues - Casa Portuguesa

In een Portugees huis hoort
Brood en wijn op de tafel te staan
En als er iemand bescheiden aan de deur klopt:
'kom en eet 'n hapje mee!'
Deze ongedwongenheid die bij ons hoort
wordt door ons volk nooit verloochend;
De vreugde van de armoede
Zit in de grote rijkdom
Van het geluk te vinden door te geven.

Vier gepleisterde muren
Een geurtje naar rozemarijn
Een tros gouden druiven,
twee rozenstruiken in de tuin,
Een Sint Jozef van tegels
En daarbij de lentezon.
Een belofte van kussen,
twee armen die op mij wachten,
Zo is een Portugees huis, wel zeker,
Ja, zo is zeker wel een huis in Portugal In de armoedige gerieflijkheid van mijn huis
Is er een overvloed aan genegenheid,
En het gordijn voor het raam, de maneschijn,
En ook de zon die er op schijnt.
Er is maar weinig, heel weinig voor nodig
Om een simpel bestaan op te vrolijken.
Met slechts liefde, brood en wijn
En het groene, groentesoepje
Dat dampt in de kom.

Vier gepleisterde muren,
Een geurtje naar rozemarijn,
En een tros gouden druiven,
twee rozenstruiken in de tuin,
Een Sint Jozef van tegels
En daarbij de lentezon.
Een belofte van kussen,
twee armen die op mij wachten,
Zo is een Portugees huis, wel zeker,
Ja, zo is zeker wel een Portugees huis.

Zo is een Portugees huis, wel zeker!
Ja, zo is zeker wel een huis in Portugal!