Vertaling van: Vanessa Carlton - White Houses
Sloeg tegen de vloer toen ik erin trok
deze kleine bungalow met wat vreemde nieuwe vrienden
te lang opblijven, en ik ben te dun
we beloven elkaar dat het tot het einde is
nu draaien we lege flessen (een spelletje -red-)
met ons vijven
met goeduitziende jongens en meisje tot de dood te vertrouwen
ik kan me niet verzetten tegen de dag
nee, ik kan me niet verzetten tegen de dag
Jenny schreeuwt het uit en het is geen aanstellerij
omdat wanneer ze danst, gaat en gaat ze maar door
bier door haar neus door een privé grapje
ik ben zo opgewonden, ik heb nog niet gesproken
en zij is zo knap, ze is zo zeker
misschien ben ik wel slimmer dan een meisje als zij
de zomer is in bloei
de zomer eindigt spoedig
het is in orde, en het is aardig niet zo alleen te zijn
maar ik bewaar jou geheimen in Witte huizen
misschien ben ik gewoon een beetje gek
ik kwam los door de dingen die hij heeft gezegd
en hij is zo grappig in zijn helder rode overhemd
we waren allemaal verliefd en we werden allemaal gekwetst
ik kruip stiekem weg in de zwart leren stoel van zijn auto
de geur van benzine in de zomerhitte
jongen, we gaan veel te snel
het is te goed om nog lang te duren Het is in orde,
en ik legde mezelf in zijn handen
maar ik bewaarde jouw geheimen in Witte huizen
de liefde, of iets anders doet mijn aderen branden
en ik bid dat het nooit verdwijnt in Witte huizen
Mijn eerste keer, moeilijk uit te leggen
Wat bloed, oh, en een beetje pijn
Op een bewolkte dag, het gewoner dan je denkt
hij is mijn eerste fout
Misschien waren jullie allemaal sneller dan ik
we gaven elkaar zo makkelijk op
deze dwaze kleine wonden zullen nooit herstellen
ik voel me zo ver van waar ik ben geweest
dus ik ga, en ik zal hier niet meer terugkomen
ik ga als de dag voorbij gaat in de Witte huizen
ik lig, stop mijn verwondingen weg
in mijn hart zijn wij vijven nog steeds
in Witte huizen
En jij, misschien zul je me herinneren
wat ik je gaf is van jou om te behouden
in Witte huizen
in Witte huizen
in Witte huizen
deze kleine bungalow met wat vreemde nieuwe vrienden
te lang opblijven, en ik ben te dun
we beloven elkaar dat het tot het einde is
nu draaien we lege flessen (een spelletje -red-)
met ons vijven
met goeduitziende jongens en meisje tot de dood te vertrouwen
ik kan me niet verzetten tegen de dag
nee, ik kan me niet verzetten tegen de dag
Jenny schreeuwt het uit en het is geen aanstellerij
omdat wanneer ze danst, gaat en gaat ze maar door
bier door haar neus door een privé grapje
ik ben zo opgewonden, ik heb nog niet gesproken
en zij is zo knap, ze is zo zeker
misschien ben ik wel slimmer dan een meisje als zij
de zomer is in bloei
de zomer eindigt spoedig
het is in orde, en het is aardig niet zo alleen te zijn
maar ik bewaar jou geheimen in Witte huizen
misschien ben ik gewoon een beetje gek
ik kwam los door de dingen die hij heeft gezegd
en hij is zo grappig in zijn helder rode overhemd
we waren allemaal verliefd en we werden allemaal gekwetst
ik kruip stiekem weg in de zwart leren stoel van zijn auto
de geur van benzine in de zomerhitte
jongen, we gaan veel te snel
het is te goed om nog lang te duren Het is in orde,
en ik legde mezelf in zijn handen
maar ik bewaarde jouw geheimen in Witte huizen
de liefde, of iets anders doet mijn aderen branden
en ik bid dat het nooit verdwijnt in Witte huizen
Mijn eerste keer, moeilijk uit te leggen
Wat bloed, oh, en een beetje pijn
Op een bewolkte dag, het gewoner dan je denkt
hij is mijn eerste fout
Misschien waren jullie allemaal sneller dan ik
we gaven elkaar zo makkelijk op
deze dwaze kleine wonden zullen nooit herstellen
ik voel me zo ver van waar ik ben geweest
dus ik ga, en ik zal hier niet meer terugkomen
ik ga als de dag voorbij gaat in de Witte huizen
ik lig, stop mijn verwondingen weg
in mijn hart zijn wij vijven nog steeds
in Witte huizen
En jij, misschien zul je me herinneren
wat ik je gaf is van jou om te behouden
in Witte huizen
in Witte huizen
in Witte huizen