Vertaling van: Nargaroth - Wenn regen liebt

Ooit rende ik door de wilde hal,
Bekleed met mijn hart alleen.
Doch het bood me geen bescherming,
Verscheurd was het door menselijk vuil.

Ik rende over onbekende paden.
Ik huilde de tranen diep in het land.
Vervloekte hem die mij het leven schonk
En vroeg wie mijn lot bepaalde.

Het eigen lot wordt getrokken,
Met de macht van eigen hand.
Doch wie trok er dan de paden,
Die mij het verstand benamen? De regen viel op mijn huid,
Als tranen - het was zo vertrouwd.
Ik spreidde mijn armen uit,
En schreeuwde uit mijn pijn.

Zo genoot ik zijn tranen,
Die daar vielen op mijn huid.
Zo koelde ook hij mijn leden,
Ons beider schreeuwen werden luid.

Ik vleide mij in het natte gras
En zong wat ik in de wolken las.
En ik begreep de zinnen die de dichter schreef:
Dat regendruppels tranen zijn die daar vallen
Wanneer regen liefheeft.