Vertaling van: Gurbe Douwstra - Dizze stoarm
Het leek eertijds precies een sprookje, uit zo’n dik verhalenboek
wij waren het ideale paartje, in ons wereldje zo stiekem
wat wisten wij nu van het leven, maar wel o zo eigenwijs
en wij waren er heel zeker van, deze liefde wordt niet grijs
Samen vaak op vakantie, naar Parijs of Griekenland
en ook al kregen we geen garantie, wij wisten: dit houdt eeuwig stand
wij zaten elke avond te praten, ik de whisky, jij de wijn
symboliek niet in de gaten, onze zwarte kat tussen ons in
En deze storm kunnen wij niet keren
onze wortels staan in los zand
kunnen geen wervelwind meer verdragen
geen houvast, geen vast verband
En zonder dat we het door hadden, dreven we steeds verder uit elkaar
steeds meer onze eigen weg, steeds minder door één deur
nu krijg ik van het liegen dikke lippen, als ik weer eens zeg: ‘Ik hou van jou’
mijn woorden glijden als groene soep, jij gelooft allang niet meer in mij En deze storm kunnen wij niet keren
onze wortels staan in los zand
kunnen geen wervelwind meer verdragen
geen houvast, geen vast verband
En langzamerhand werden wij stiller, hebben nooit eens echt meer ruzie
maar ook nooit eens echt meer plezier, ook niet voor de flauwekul
wij praten nooit meer over vakantie, willen beiden niet meer weg
het gaat over de kinderen of over geld, andere bladzijden zijn verscheurd
En deze storm kunnen wij niet keren
onze wortels staan in los zand
kunnen geen wervelwind meer verdragen
geen houvast, geen vast verband
En deze storm kunnen wij niet keren
onze wortels staan in los zand
kunnen geen wervelwind meer verdragen
geen houvast, geen vast verband
wij waren het ideale paartje, in ons wereldje zo stiekem
wat wisten wij nu van het leven, maar wel o zo eigenwijs
en wij waren er heel zeker van, deze liefde wordt niet grijs
Samen vaak op vakantie, naar Parijs of Griekenland
en ook al kregen we geen garantie, wij wisten: dit houdt eeuwig stand
wij zaten elke avond te praten, ik de whisky, jij de wijn
symboliek niet in de gaten, onze zwarte kat tussen ons in
En deze storm kunnen wij niet keren
onze wortels staan in los zand
kunnen geen wervelwind meer verdragen
geen houvast, geen vast verband
En zonder dat we het door hadden, dreven we steeds verder uit elkaar
steeds meer onze eigen weg, steeds minder door één deur
nu krijg ik van het liegen dikke lippen, als ik weer eens zeg: ‘Ik hou van jou’
mijn woorden glijden als groene soep, jij gelooft allang niet meer in mij En deze storm kunnen wij niet keren
onze wortels staan in los zand
kunnen geen wervelwind meer verdragen
geen houvast, geen vast verband
En langzamerhand werden wij stiller, hebben nooit eens echt meer ruzie
maar ook nooit eens echt meer plezier, ook niet voor de flauwekul
wij praten nooit meer over vakantie, willen beiden niet meer weg
het gaat over de kinderen of over geld, andere bladzijden zijn verscheurd
En deze storm kunnen wij niet keren
onze wortels staan in los zand
kunnen geen wervelwind meer verdragen
geen houvast, geen vast verband
En deze storm kunnen wij niet keren
onze wortels staan in los zand
kunnen geen wervelwind meer verdragen
geen houvast, geen vast verband