Vertaling van: Alesana - Ambrosia

Een aanraking van vergif verzegelt mijn lot
De dageraad weergalmt de nacht met mijn glorie...
De zon zelf eert me

Eens koning van rozen, nu Heer van goud
Gezegend met de gave van vergulde aanraking
De goden zelf benijden mijn hand
Het lot hanteert het mes om de draad door te snijden

Ik vervloek de dag dat mijn droom mijn afdaling werd
Plotseling verlang ik naar u, mijn enige liefde

In mijn perfectie heb ik geen behoefte
Een dwaasheid zo fataal als zonde
Maar toch nog glinsterende ogen met verzwegen hebzucht
Is nu het einde van me geworden Ik vervloek de dag dat mijn droom mijn afdaling werd
Plotseling verlang ik naar u, mijn enige liefde

Heb ik dit, de gift van innerlijke schoonheid, niet verdiend?
Hoe egoïstisch waren de goden om hun rijkdom
Van mijn rechtmatige schat te houden?
Ik ben echt één van hen geworden... mijn fataal gebrek

Oh yeah! Ik heb haar haak, lijn, en zinklood!
Bedank me, zij is haar eigen nieuwe halsband!
Nu is zij zo goed als goud!

Ik vervloek de dag dat mijn droom mijn afdaling werd
Plotseling verlang ik naar u, mijn enige liefde

... Snij de draad door...