Vertaling van: Alesana - Nero's Decay
Ons rijk is gevallen
De zuilen vielen om
Sneller dan kinderen de schaduwen voorbij kunnen rennen
Hysterisch dronken rennen de overlevenden voor hun leven
Als dierbare dromen uitbarsten voor hun ogen
Vanavond, is het voorbij… Uiteindelijk zullen we vallen
Ruïnes zullen vechten in onze plaats
Mijn vlees brandt door de gloeiende resten
Maar nog steeds overleeft het schitterende verhaal van onze utopie
Vanavond kan haar mooie buitenkant instorten en tot as vergaan
Maar de strijd om haar eer zal doorgaan
Ik hoop dat ik nooit het einde zie
Ik hoop dat ik nooit hoef te leven zonder haar comfort
Maar voor nu sterft ze…Oh Rome!
Zo vol van statigheid, je bent weg…
Wind stikt in de as terwijl zure rook de zon wurgt
Hun jaloers pijlen regenen neer, holle vaten beuken aan de poorten
Breken het geraas van schreeuwen
Ons zwakke offers aan vergeten Goden
Worden achtergelaten om te rotten in de tempels van hun lust
Als ze hun plannen overleggen voor de vernietiging van onze trots, ons huis Vanavond, is het voorbij… Uiteindelijk zullen we vallen
Ruïnes zullen vechten in onze plaats
Mijn vlees brandt door de gloeiende resten
Maar nog steeds overleeft het schitterende verhaal van onze utopie
Vanavond kan haar mooie buitenkant instorten en tot as vergaan
Maar de strijd om haar eer zal doorgaan
Ik hoop dat ik nooit het einde zie
Ik hoop dat ik nooit hoef te leven zonder haar comfort
Maar voor nu sterft ze…Oh Rome!
Zo vol van statigheid, je bent weg…
Smeek de vlammen om onze genade…
Deze oude muren hebben te veel gezien
Om het verleden te vergeten met het zicht op deze laatste uitdaging
Zie haar afbrokkeling zo waar als vernietiging haar uitschakelt
Laat ze onze schat hebben, haar stem leeft voort.
Laat ze onze stad nemen, opdat haar pracht voortleeft
Uiteindelijk zullen we vallen…
De zuilen vielen om
Sneller dan kinderen de schaduwen voorbij kunnen rennen
Hysterisch dronken rennen de overlevenden voor hun leven
Als dierbare dromen uitbarsten voor hun ogen
Vanavond, is het voorbij… Uiteindelijk zullen we vallen
Ruïnes zullen vechten in onze plaats
Mijn vlees brandt door de gloeiende resten
Maar nog steeds overleeft het schitterende verhaal van onze utopie
Vanavond kan haar mooie buitenkant instorten en tot as vergaan
Maar de strijd om haar eer zal doorgaan
Ik hoop dat ik nooit het einde zie
Ik hoop dat ik nooit hoef te leven zonder haar comfort
Maar voor nu sterft ze…Oh Rome!
Zo vol van statigheid, je bent weg…
Wind stikt in de as terwijl zure rook de zon wurgt
Hun jaloers pijlen regenen neer, holle vaten beuken aan de poorten
Breken het geraas van schreeuwen
Ons zwakke offers aan vergeten Goden
Worden achtergelaten om te rotten in de tempels van hun lust
Als ze hun plannen overleggen voor de vernietiging van onze trots, ons huis Vanavond, is het voorbij… Uiteindelijk zullen we vallen
Ruïnes zullen vechten in onze plaats
Mijn vlees brandt door de gloeiende resten
Maar nog steeds overleeft het schitterende verhaal van onze utopie
Vanavond kan haar mooie buitenkant instorten en tot as vergaan
Maar de strijd om haar eer zal doorgaan
Ik hoop dat ik nooit het einde zie
Ik hoop dat ik nooit hoef te leven zonder haar comfort
Maar voor nu sterft ze…Oh Rome!
Zo vol van statigheid, je bent weg…
Smeek de vlammen om onze genade…
Deze oude muren hebben te veel gezien
Om het verleden te vergeten met het zicht op deze laatste uitdaging
Zie haar afbrokkeling zo waar als vernietiging haar uitschakelt
Laat ze onze schat hebben, haar stem leeft voort.
Laat ze onze stad nemen, opdat haar pracht voortleeft
Uiteindelijk zullen we vallen…