Vertaling van: Amanda Palmer - Astronaut
Is het genoeg om wat liefde te hebben
Klein genoeg om in een boek te stoppen
Klein genoeg om te bedekken met je hand
Omdat iedereen een kijkje wilt nemen
Is het genoeg om wat liefde te hebben
Klein genoeg om in de spleten te steken
De stukjes passen niet zo goed in elkaar
Met al het breken en al het terug aan elkaar lijmen
En ik krijg nog steeds niet wat ik wil
Ik wil de achterkant van je rechterarm aanraken
En ik wou dat je me eraan kon herinneren wie ik was
Want elke dag zit ik er een stukje meer naast
Maar jij bent mijn liefde, de astronaut
Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap
Ik blijf graag een nabeschouwing
Breng gewoon een paar herinneringen mee
En het wordt moeilijker om te doen alsof
Dat het leven verder gaat zonder jou in mijn voetstappen
En zie je de bedoelingen zonder het einde
In de lukrake uitzinnige daden die we stellen En wordt het gemakkelijk om er niets om te geven
Ondanks de vele cirkels om je naam
Het is niet grappig en het is niet eerlijk
Je hebt deze hele weg gereisd en het is hetzelfde
Maar jij bent mijn liefde, de astronaut
Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap
Ik blijf graag een nabeschouwing
Breng gewoon een paar herinneringen mee
Ik zou hen alles zeggen om je de avond te zien delen
Maar zoals je ziet heb ik niet bijster veel te zeggen
Iedereen wordt ziek van iets dat ze niet fascinerend kunnen vinden
Iedereen behalve jij en zelfs jij voelt je niet zo goed
Maar jij bent mijn liefde, de astronaut
Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap
Ik blijf graag een nabeschouwing
Breng gewoon een paar herinneringen mee
Ja, jij bent mijn liefde, de astronaut
Neerstortend in de aanwezigheid van de wetenschap
Ik blijf graag een nabeschouwing
Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd
Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd
Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd
Je bent misschien familiair met de nacht
Maar ik heb de duisternis gezien in de dag
En je moet weten dat het een angstaanjagend zicht is
Want jij en ik leven op dezelfde manier
Klein genoeg om in een boek te stoppen
Klein genoeg om te bedekken met je hand
Omdat iedereen een kijkje wilt nemen
Is het genoeg om wat liefde te hebben
Klein genoeg om in de spleten te steken
De stukjes passen niet zo goed in elkaar
Met al het breken en al het terug aan elkaar lijmen
En ik krijg nog steeds niet wat ik wil
Ik wil de achterkant van je rechterarm aanraken
En ik wou dat je me eraan kon herinneren wie ik was
Want elke dag zit ik er een stukje meer naast
Maar jij bent mijn liefde, de astronaut
Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap
Ik blijf graag een nabeschouwing
Breng gewoon een paar herinneringen mee
En het wordt moeilijker om te doen alsof
Dat het leven verder gaat zonder jou in mijn voetstappen
En zie je de bedoelingen zonder het einde
In de lukrake uitzinnige daden die we stellen En wordt het gemakkelijk om er niets om te geven
Ondanks de vele cirkels om je naam
Het is niet grappig en het is niet eerlijk
Je hebt deze hele weg gereisd en het is hetzelfde
Maar jij bent mijn liefde, de astronaut
Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap
Ik blijf graag een nabeschouwing
Breng gewoon een paar herinneringen mee
Ik zou hen alles zeggen om je de avond te zien delen
Maar zoals je ziet heb ik niet bijster veel te zeggen
Iedereen wordt ziek van iets dat ze niet fascinerend kunnen vinden
Iedereen behalve jij en zelfs jij voelt je niet zo goed
Maar jij bent mijn liefde, de astronaut
Vliegend in de aanwezigheid van de wetenschap
Ik blijf graag een nabeschouwing
Breng gewoon een paar herinneringen mee
Ja, jij bent mijn liefde, de astronaut
Neerstortend in de aanwezigheid van de wetenschap
Ik blijf graag een nabeschouwing
Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd
Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd
Maar ik kon het niet en ik heb het geprobeerd
Je bent misschien familiair met de nacht
Maar ik heb de duisternis gezien in de dag
En je moet weten dat het een angstaanjagend zicht is
Want jij en ik leven op dezelfde manier