Vertaling van: An cafe - Snow scene
Spoedig zal de winter van dit jaar komen
En jij, die aan mijn zijde stond, bent hier niet
Wat moet ik denken? Ik vraag me af
Of ik niet ‘ik wil je zien’ kan denken.
We mochten elkaar niet, hè
Maar om een of andere reden begonnen we af te spreken
Werd door iets aangetrokken
dat ik niet had. En we begonnen elkaar aardig te vinden
Ik weet dat clichés zoals
‘laat ons voor altijd samen blijven’ niet uitkomen
We bewandelen verschillende paden
Maar ik kan jou niet uit m’n hoofd zetten
Als je nog een keer bij me zou terugkomen
Weet ik zeker dat ik niemand behalve jou nodig heb
‘ik wil je zien’ maar ik weet zelfs niet
in welke stad je woont, of hoe ik je het vertellen moet
ik vraag me af met wie je wat
deze winter aan het doen bent? Wanneer ik nadenk over hoe het eigenlijk zit, dan ben ik bijna zeker
Dat ik de enige ben die gevoelens heeft. Het is pijnlijk.
de tijd en plaatsen die we samen doorbrachten…
mijn woorden en daden verdwijnen omwille van jou
dat je iets speciaals voor me geworden was
besefte ik pas toen we uit elkaar gingen
toen hield ik van de liefde
maar nu zit mijn hart vol verlangen en kan ik zeggen dat ik je graag zie
wanneer ik terugdenk
aan hoe we onschuldig lachten, staar ik door het raam.
Mijn overstromende tranen
Smelten het sneeuw landschap dat ik zag met jou
Spoedig zal de winter van dit jaar komen
En jij, die aan mijn zijde stond, bent hier niet
Wat moet ik denken? Ik vraag me af
Of ik niet ‘ik wil je zien’ kan denken.
De sneeuw begint te vallen…
En jij, die aan mijn zijde stond, bent hier niet
Wat moet ik denken? Ik vraag me af
Of ik niet ‘ik wil je zien’ kan denken.
We mochten elkaar niet, hè
Maar om een of andere reden begonnen we af te spreken
Werd door iets aangetrokken
dat ik niet had. En we begonnen elkaar aardig te vinden
Ik weet dat clichés zoals
‘laat ons voor altijd samen blijven’ niet uitkomen
We bewandelen verschillende paden
Maar ik kan jou niet uit m’n hoofd zetten
Als je nog een keer bij me zou terugkomen
Weet ik zeker dat ik niemand behalve jou nodig heb
‘ik wil je zien’ maar ik weet zelfs niet
in welke stad je woont, of hoe ik je het vertellen moet
ik vraag me af met wie je wat
deze winter aan het doen bent? Wanneer ik nadenk over hoe het eigenlijk zit, dan ben ik bijna zeker
Dat ik de enige ben die gevoelens heeft. Het is pijnlijk.
de tijd en plaatsen die we samen doorbrachten…
mijn woorden en daden verdwijnen omwille van jou
dat je iets speciaals voor me geworden was
besefte ik pas toen we uit elkaar gingen
toen hield ik van de liefde
maar nu zit mijn hart vol verlangen en kan ik zeggen dat ik je graag zie
wanneer ik terugdenk
aan hoe we onschuldig lachten, staar ik door het raam.
Mijn overstromende tranen
Smelten het sneeuw landschap dat ik zag met jou
Spoedig zal de winter van dit jaar komen
En jij, die aan mijn zijde stond, bent hier niet
Wat moet ik denken? Ik vraag me af
Of ik niet ‘ik wil je zien’ kan denken.
De sneeuw begint te vallen…