Vertaling van: Carla Bruni - L'amoureuse
Het schijnt dat iemand de hoop gevonden heeft.
De straten zijn tuinen en ik dans op de stoep
Het schijnt dat mijn armen vleugels zijn geworden
Daar ik op elk ogenblik de hemel kan aanraken
Daar ik op elk moment dat voorbijgaat, de hemel proef
De klokken zijn gebogen over de statige bomen
Ze zijn bedolven onder bloemen
en nog meer onder het rood van de herfst
De sneeuw bedekt niet langer, en de regen zingt zachtjes
En zelfs de straatlantaarns schijnen ongeduldig
En zelfs de sterren schijnen plechtig
Want ik ben de geliefde, de beminde
En in mijn handen koester ik het enige van al die dingen
Ik ben de geliefde, jouw minnares
En ik bezing voor jou het enige van al die dingen
Dat het waard is, daar te zijn De tijd is gestopt, de uren vloeien over
De minuten blozen en de verveling is voorbij
Al het onverkende wacht onder de oppervlakte
En de last van het verdriet trekt zich langzaam terug
En de lasten van het verleden houden zich koest
De muren veranderen van stenen
De hemel wisselt van wolken
Het leven wisselt van gewoonten
en danst op illusies
Men heeft gezien dat ik je toonde hoe het lot zal verlopen
Het schijnt van niks alles te ontnemen
Het heeft jouw manier van doen, jouw manier van praten
Want ik ben de geliefde, de beminde
En in mijn handen koester ik het enige van al die dingen
Ik ben de geliefde, jouw minnares
En ik bezing voor jou het enige van al die dingen
Dat het waard is, daar te zijn
De straten zijn tuinen en ik dans op de stoep
Het schijnt dat mijn armen vleugels zijn geworden
Daar ik op elk ogenblik de hemel kan aanraken
Daar ik op elk moment dat voorbijgaat, de hemel proef
De klokken zijn gebogen over de statige bomen
Ze zijn bedolven onder bloemen
en nog meer onder het rood van de herfst
De sneeuw bedekt niet langer, en de regen zingt zachtjes
En zelfs de straatlantaarns schijnen ongeduldig
En zelfs de sterren schijnen plechtig
Want ik ben de geliefde, de beminde
En in mijn handen koester ik het enige van al die dingen
Ik ben de geliefde, jouw minnares
En ik bezing voor jou het enige van al die dingen
Dat het waard is, daar te zijn De tijd is gestopt, de uren vloeien over
De minuten blozen en de verveling is voorbij
Al het onverkende wacht onder de oppervlakte
En de last van het verdriet trekt zich langzaam terug
En de lasten van het verleden houden zich koest
De muren veranderen van stenen
De hemel wisselt van wolken
Het leven wisselt van gewoonten
en danst op illusies
Men heeft gezien dat ik je toonde hoe het lot zal verlopen
Het schijnt van niks alles te ontnemen
Het heeft jouw manier van doen, jouw manier van praten
Want ik ben de geliefde, de beminde
En in mijn handen koester ik het enige van al die dingen
Ik ben de geliefde, jouw minnares
En ik bezing voor jou het enige van al die dingen
Dat het waard is, daar te zijn