Vertaling van: David Bowie - Amsterdam
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die zingt
Over de dromen die hij meebrengt
Van de wijde open zee
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die slaapt
Terwijl de rivieroever weent
Naar de oude wilgeboom
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die overlijdt
Vol met bier, vol met kreten
In een dronken stads gevecht
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die is geboren
Op een hete benouwde morgen
Bij het vroege licht van de dageraad
In de haven van Amsterdam
Waar de matrozen bij elkaar komen
Daar is een matroos die eet
Alleen vishoofden en staarten
En hij toont jou zijn tanden
Die te snel zijn gerot
Die de zeilen kunnen heisen
Die de maan kunnen inslikken En hij schreeuwt naar de kok
Met zijn armen wijd gesprijdt
"He, breng me meer vis
Gooi het naast mij neer"
En hij wil zo braken
Maar hij zit te vol om het te proberen
Dan gaat hij staan en lacht
En trekt zijn gulp dicht
In de haven van Amsterdam
Je kan matrozen zien dansen
Hangbuiken scheuren hun broeken
Knarsende vrouwen naar de veranda
Ze zijn de melodie vergeten
Die hun whiskey stemmen krasten
De nacht splijtend
Met het brullen van hun grappen
En ze draaien en ze dansen
En ze lachen en ze geilen
Tot het ranzige geluid van de accordeon losbarst
En dan uit de nacht
Met hun trots in hun broeken
En de sletten die ze voorttrekken
Onder de straatlampen
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die drinkt
En hij drinkt en hij drinkt
En hij drinkt nogmaals
Hij drinkt op de gezondheid
Van de hoeren van Amsterdam
Die hun lichaam hebben gegeven
Aan duizend andere mannen
Ja, ze verhandelden hun deugdelijkheid
Hun goedheid geheel verdwenen
Voor enkele vuile munten
Nu goed hij kan zo niet doorgaan
Steekt zijn neus in de lucht
En hij mikt naar boven
En hij pist zoals ik huil
Op de ontrouwe liefde
In de haven van Amsterdam
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die zingt
Over de dromen die hij meebrengt
Van de wijde open zee
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die slaapt
Terwijl de rivieroever weent
Naar de oude wilgeboom
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die overlijdt
Vol met bier, vol met kreten
In een dronken stads gevecht
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die is geboren
Op een hete benouwde morgen
Bij het vroege licht van de dageraad
In de haven van Amsterdam
Waar de matrozen bij elkaar komen
Daar is een matroos die eet
Alleen vishoofden en staarten
En hij toont jou zijn tanden
Die te snel zijn gerot
Die de zeilen kunnen heisen
Die de maan kunnen inslikken En hij schreeuwt naar de kok
Met zijn armen wijd gesprijdt
"He, breng me meer vis
Gooi het naast mij neer"
En hij wil zo braken
Maar hij zit te vol om het te proberen
Dan gaat hij staan en lacht
En trekt zijn gulp dicht
In de haven van Amsterdam
Je kan matrozen zien dansen
Hangbuiken scheuren hun broeken
Knarsende vrouwen naar de veranda
Ze zijn de melodie vergeten
Die hun whiskey stemmen krasten
De nacht splijtend
Met het brullen van hun grappen
En ze draaien en ze dansen
En ze lachen en ze geilen
Tot het ranzige geluid van de accordeon losbarst
En dan uit de nacht
Met hun trots in hun broeken
En de sletten die ze voorttrekken
Onder de straatlampen
In de haven van Amsterdam
Daar is een matroos die drinkt
En hij drinkt en hij drinkt
En hij drinkt nogmaals
Hij drinkt op de gezondheid
Van de hoeren van Amsterdam
Die hun lichaam hebben gegeven
Aan duizend andere mannen
Ja, ze verhandelden hun deugdelijkheid
Hun goedheid geheel verdwenen
Voor enkele vuile munten
Nu goed hij kan zo niet doorgaan
Steekt zijn neus in de lucht
En hij mikt naar boven
En hij pist zoals ik huil
Op de ontrouwe liefde
In de haven van Amsterdam
In de haven van Amsterdam