Vertaling van: Catch 22 - Keasby nights

Het was in de zomer van 1995
In de achtertuin, haalde laagjes hout van elkaar af
Voelde me zo sterk, maar iets ging mis
Recht in mijn vinger, wat een stekel, hij was zo lang
Ik herinner me die dag nog steeds,
Als de dag dat ik zei dat ik zou zweren
Dat ik mezelf nooit meer zou verwonen,
Maar het lijkt dat ik gedoemd ben om dingen verkeerd te doen,
Verkeerd te doen, verkeerd te doen
Dus moet ik volhouden...
Ze speelden altijd rusige liedjes.
Als ze me komen halen,
Zal ik aan mijn bureau zitten,
Met een pistool in mijn hand,
En een kogelvrij vest aan...
En ik zal zingen: "Jemig, wat gaat de tijd snel,
Als je weet dat je aan het eind van de nacht zal stervem/"
Ik weet nog dat we toen jong en breekbaar waren
Niemand gaf iets om ons
Want de tijden waren toen moeilijker
Het voelde zo goed als we door de buurt reden;
In de richting van de echte wereld,
Rijke kinderen begrepen het niet. Maar ik geef er niets om.
Ik kan overal naar toe verdwijnen.
Stop niet, want misschien laten ze je vallen
En als het zo is, wie raapt je dan op.
Nou, ik in ieder geval niet... Ze spelen altijd langzame liedjes