Vertaling van: Die Toten Hosen - Nur zu besuch
Alleen op bezoek
Altijd wanneer ik je bezoek, voel ik me grensloos.
Al het andere is vanuit hier zo ver weg.
Ik hou van de rust hier, tussen alle bomen.
Alsof de vrede op aarde werkelijk bestaat.
Het is een mooie weg die onopvallend naar jou toe leid.
Ja, ik mag je graag, omdat het zo'n helderheid en vriendelijkheid veroorzaakt.
Ik heb bloemen meegenomen, weet niet, of jij ze mooi vind.
Toen had je ze waarschijnlijk zeer mooi gevonden.
Wanneer ze je toen bevallen, moet je je er verder niet aan storen.
Ze zullen waarschijnlijk verrot weer opgeruimd.
Hoe het met mij gaat, die vraag stel je me telkens.
Ik ben oke, ik wil niet dat je je zorgen maakt.
En zo praat ik met je zoals altijd,
Alsof het weer vroeger was,
Alsof we veel tijd hadden.
Ik voel je heel dicht bij me,
Ik kan je stem in de wind horen.
En wanneer het regent, weet ik, dat je soms huilt.
Tot de zon schijnt.
Tot zij weer schijnt. Ik moet de groeten doen van de anderen,
Ze denken allemaal nog vaak aan je.
En je tuin gaat het ook goed mee.
Maar men merkt toch dat je hem erg mist.
En er komt altijd nog post, geadresseerd aan jou,
Ondanks dan iedereen toch weet dat je er niet meer bent.
En zo praat ik weer met je, zoals altijd.
En ik beloof je
Dat we ooit weer veel tijd hebben.
Dan zien we elkaar weer.
Je kan je zorgen maken wanneer je wilt,
Dat de zon op deze dag ook op mijn graf schijnt.
Tot de zon schijnt.
Tot zij weer schijnt.
Altijd wanneer ik je bezoek, voel ik me grensloos.
Al het andere is vanuit hier zo ver weg.
Ik hou van de rust hier, tussen alle bomen.
Alsof de vrede op aarde werkelijk bestaat.
Het is een mooie weg die onopvallend naar jou toe leid.
Ja, ik mag je graag, omdat het zo'n helderheid en vriendelijkheid veroorzaakt.
Ik heb bloemen meegenomen, weet niet, of jij ze mooi vind.
Toen had je ze waarschijnlijk zeer mooi gevonden.
Wanneer ze je toen bevallen, moet je je er verder niet aan storen.
Ze zullen waarschijnlijk verrot weer opgeruimd.
Hoe het met mij gaat, die vraag stel je me telkens.
Ik ben oke, ik wil niet dat je je zorgen maakt.
En zo praat ik met je zoals altijd,
Alsof het weer vroeger was,
Alsof we veel tijd hadden.
Ik voel je heel dicht bij me,
Ik kan je stem in de wind horen.
En wanneer het regent, weet ik, dat je soms huilt.
Tot de zon schijnt.
Tot zij weer schijnt. Ik moet de groeten doen van de anderen,
Ze denken allemaal nog vaak aan je.
En je tuin gaat het ook goed mee.
Maar men merkt toch dat je hem erg mist.
En er komt altijd nog post, geadresseerd aan jou,
Ondanks dan iedereen toch weet dat je er niet meer bent.
En zo praat ik weer met je, zoals altijd.
En ik beloof je
Dat we ooit weer veel tijd hebben.
Dan zien we elkaar weer.
Je kan je zorgen maken wanneer je wilt,
Dat de zon op deze dag ook op mijn graf schijnt.
Tot de zon schijnt.
Tot zij weer schijnt.