Vertaling van: Emiko Shiratori - Melodies of life
Al een tijd alleen tast ik in de duisternis.
Naar de sporen die je achterliet in mijn eenzame hart.
Te weven door de stukjes op te pakken die achterbleven.
het melodie van het leven, liefdes verloren refrein.
Onze paden kruisden inderdaad, maar ik kan niet zeggen waarom.
We ontmoeten, we lachten, we grepen elkaar vast, en daarna zeiden we tot ziens.
En wie zal de echo's horen van de verhalen die nooit werden verteld?
Laat ze luid bellen totdat ze zich ontvouwen.
In mijn mooiste herinnering, zie ik dat je naar me reikt
Hoewel je er niet meer bent, geloof ik nog steeds dat je me naam kan roepen.
Een stem van het verleden, voegt die van jou en mij.
De harmonieuze lagen optellend.
En zo gaat het, door en door.
het melodie van het leven,
Naar de lucht voorbij de vliegende vogels, voor altijd en voorbij. Zo ver weg, zie de vogel nu het hier langs vliegt.
zwevend door de schaduwen van de wolken bovenin de lucht.
Ik heb mijn herinneringen en dromen gelegt op die vleugels.
Laat ze nu gaan en zie wat de morgen brengt.
In je liefste herinneringen, herinner je je dat je van me hield?
Was het het lot dat ons samenbracht en mij nu achterlaat?
Een stem van het verleden, voegt zich bij die van jou en mij.
De harmonieuze lagen optellend.
En zo gaat het, door en door.
het melodie van het leven,
Naar de lucht voorbij de vliegende vogels, voor altijd en voorbij.
Als ik deze eenzame wereld moet achterlaten.
Zal jou stem onze melodie nog herinneren.
Nu weet ik dat we door kunnen gaan.
Melodie van het leven
Cirkel hier rond en nestel je diep in onze harten.
Zolang we het ons herinneren.
Naar de sporen die je achterliet in mijn eenzame hart.
Te weven door de stukjes op te pakken die achterbleven.
het melodie van het leven, liefdes verloren refrein.
Onze paden kruisden inderdaad, maar ik kan niet zeggen waarom.
We ontmoeten, we lachten, we grepen elkaar vast, en daarna zeiden we tot ziens.
En wie zal de echo's horen van de verhalen die nooit werden verteld?
Laat ze luid bellen totdat ze zich ontvouwen.
In mijn mooiste herinnering, zie ik dat je naar me reikt
Hoewel je er niet meer bent, geloof ik nog steeds dat je me naam kan roepen.
Een stem van het verleden, voegt die van jou en mij.
De harmonieuze lagen optellend.
En zo gaat het, door en door.
het melodie van het leven,
Naar de lucht voorbij de vliegende vogels, voor altijd en voorbij. Zo ver weg, zie de vogel nu het hier langs vliegt.
zwevend door de schaduwen van de wolken bovenin de lucht.
Ik heb mijn herinneringen en dromen gelegt op die vleugels.
Laat ze nu gaan en zie wat de morgen brengt.
In je liefste herinneringen, herinner je je dat je van me hield?
Was het het lot dat ons samenbracht en mij nu achterlaat?
Een stem van het verleden, voegt zich bij die van jou en mij.
De harmonieuze lagen optellend.
En zo gaat het, door en door.
het melodie van het leven,
Naar de lucht voorbij de vliegende vogels, voor altijd en voorbij.
Als ik deze eenzame wereld moet achterlaten.
Zal jou stem onze melodie nog herinneren.
Nu weet ik dat we door kunnen gaan.
Melodie van het leven
Cirkel hier rond en nestel je diep in onze harten.
Zolang we het ons herinneren.