Vertaling van: Fairyland - In duna
Stil komt de zwarte winter.
Tranen van pijn diep in onze harten.
En de zon voor altijd weg.
Terwijl de schaduwen hoog vliegen.
Nacht is gekomen in schaduwen van grijs.
Licht is voor altijd verdwenen nu.
En de goden blind voor onze gebeden.
Laten hun zonen achter in het donker.
Zullen de engelen van de hemel hoop aan onze soort geven?
Zullen wij ons geloof in het licht houden?
Vele tranen en veel gehuil voor de vrienden voor altijd verdwenen.
Door het zwaard zijn zovele gestorven.
Velen gingen nooit naar huis.
Zullen de engelen van de hemel hoop aan onze soort geven?
Zullen wij ons geloof in het licht houden? Ver van ons koninkrijk waar de schaduwen nooit verduisteren.
Over de valleien en bergen huilen we.
Ver op het watereiland van pijn.
Laatste generatie van Cenos waar vaders en broers sterven.
Vele tranen en veel gehuil.
Voor de vrienden voor altijd verdwenen.
Door het zwaard zijn zovele gestorven.
Velen gingen nooit naar huis.
Nacht is gekomen in schaduwen van grijs.
Licht is voor altijd verdwenen.
En de goden blind voor onze gebeden.
Laten hun zonen achter in het donker
Zullen de engelen van de hemel hoop aan onze soort geven?
Zullen wij ons geloof in het licht houden?
Ver van ons koninkrijk waar de schaduwen nooit verduisteren.
Over de valleien en bergen huilen we.
Ver op het watereiland van pijn.
Laatste generatie van Cenos waar vaders en broers sterven.
Sterven...
Tranen van pijn diep in onze harten.
En de zon voor altijd weg.
Terwijl de schaduwen hoog vliegen.
Nacht is gekomen in schaduwen van grijs.
Licht is voor altijd verdwenen nu.
En de goden blind voor onze gebeden.
Laten hun zonen achter in het donker.
Zullen de engelen van de hemel hoop aan onze soort geven?
Zullen wij ons geloof in het licht houden?
Vele tranen en veel gehuil voor de vrienden voor altijd verdwenen.
Door het zwaard zijn zovele gestorven.
Velen gingen nooit naar huis.
Zullen de engelen van de hemel hoop aan onze soort geven?
Zullen wij ons geloof in het licht houden? Ver van ons koninkrijk waar de schaduwen nooit verduisteren.
Over de valleien en bergen huilen we.
Ver op het watereiland van pijn.
Laatste generatie van Cenos waar vaders en broers sterven.
Vele tranen en veel gehuil.
Voor de vrienden voor altijd verdwenen.
Door het zwaard zijn zovele gestorven.
Velen gingen nooit naar huis.
Nacht is gekomen in schaduwen van grijs.
Licht is voor altijd verdwenen.
En de goden blind voor onze gebeden.
Laten hun zonen achter in het donker
Zullen de engelen van de hemel hoop aan onze soort geven?
Zullen wij ons geloof in het licht houden?
Ver van ons koninkrijk waar de schaduwen nooit verduisteren.
Over de valleien en bergen huilen we.
Ver op het watereiland van pijn.
Laatste generatie van Cenos waar vaders en broers sterven.
Sterven...