Vertaling van: Kenny Rogers - Lucille

In een bar in Toledo, tegenover het pakhuis
Op een barkruk nam ze haar ring af
Ik dacht wat dichterbij te komen
Dus ik liep naar haar toe
Ik ging zitten en vroeg haar naam
Toen ze tenslotte aangeschoten raakte
Zei ze ik ben niet iemand die gauw opgeeft
Maar ik heb eindelijk het leven op dromen opgegeven
Ik honger naar lachen
En vanaf nu
Doe ik wat het andere leven ook brengt

In de spiegel zag ik hem
Ik bekeek hem nauwkeurig
Ik dacht wat lijkt hij hier niet op z'n plaats
Hij liep op de vrouw af
Die naast mij zat
Hij had een vreemde blik in z'n ogen
De grote handen waren eeltig
Hij leek als een berg
Een minuut lang dacht ik dat ik dood was
Maar hij begon te beven
ZIjn grote hart brak
Hij wende zich tot de vrouw en zei

Je hebt een goed moment gekozen om me te verlaten, Lucille
Vier hongerige kinderen en gewas op het veld
Ik heb slechte tijden gekend
Heb verdrietige tijden beleefd
Maar deze keer zullen door jou toegebrachte wonden niet helen Nadat hij ons verlaten had, bestelde ik meer whiskey
Ik dacht wat leek hij klein
Van de lichten van de bar naar een gehuurde hotelkamer
Liepen we zonder ook maar iets te zeggen
Ze was een schoonheid, maar toen ze bij me kwam
Moet ze gedacht hebben dat ik mijn verstand verloor
Ik kon haar niet vasthouden, de woorden die hij haar zei
Bleven steeds maar terugkomen

Je hebt een goed moment gekozen om me te verlaten, Lucille
Vier hongerige kinderen en gewas op het veld
Ik heb slechte tijden gekend
Heb verdrietige tijden beleefd
Maar deze keer zullen door jou toegebrachte wonden niet helen

Je hebt een goed moment gekozen om me te verlaten, Lucille
Vier hongerige kinderen en gewas op het veld
Ik heb slechte tijden gekend
Heb verdrietige tijden beleefd
Maar deze keer zullen door jou toegebrachte wonden niet helen