Vertaling van: Isabel Parra - La jardinera

Om jou te vergeten
Ga ik mijn tuin volplanten
En zo hoop ik een medicijn te vinden
Voor mijn verdriet.
Hier ga ik een rozenstruik planten
Met de grootste doornen,
Dan zal ik straks de kroon klaar hebben
Voor wanneer jij in mij zult doodgaan.

Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.

Beetje bij beetje
Zullen er vrolijkere gedachten in mij opkomen,
Wanneer alles in bloei staat
Zal de herinnering aan jou zijn vervaagd.
Van de bloem van de klaproos
Zal ik de beste vriendin zijn,
Ik zal haar onder mijn kussen leggen
Om rustig door te slapen. Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.

Ik pluk wat citroenkruid
Als mijn verdriet te groot wordt,
De bloemen uit mijn tuin
Zullen mijn verpleegsters zijn
En mocht ik vertrekken
Voordat jij spijt krijgt,
Dan erf jij deze bloemen,
Kom je er dan zelf maar mee genezen.

Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.