Vertaling van: Jacques Brel - Amsterdam

In de haven van Amsterdam
Zijn zeelui die bezingen
De dromen waardoor ze achtervolgd worden
Voor de kust van Amsterdam

In de haven van Amsterdam
Zijn zeelui die maffen
Als wimpels
Langs de sombere kusten

In de haven van Amsterdam
Zijn zeelui die sterven
Vol bier en tragedie
Bij het eerste ochtendlicht

Maar in de haven van Amsterdam
Zijn zeelui die worden geboren
In de vette hitte
Van de loomheid van de oceanen

In de haven van Amsterdam
Zijn zeelui die eten
Aan de te witte tafelkleden
Van druipende vissen

En ze tonen hun tanden
Om in het geluk te bijten
Om de maan te laten afnemen
Om de masttouwen op te vreten

En ze stinken naar kabeljauw
Tot in het hart van de aardappels
Die hun grote handen uitnodigen
Terug te komen voor meer

Dan staan ze lachend op
In een geluid als van een storm
Doen hun gulp dicht
En gaan boerend weg In de haven van Amsterdam
Zijn zeelui die dansen
Terwijl ze hun buik wrijven
Tegen de buik van de vrouwen

En ze draaien en ze dansen
Als kotsende zonnen
In het verscheurende geluid
Van een ranzige accordeon

En ze verdraaien hun nek
Om zich beter te horen lachen
Tot plotseling
De accordeon stopt

Dan met een ernstig gebaar
Dan met een trotse blik
Halen ze hun jongeheer tevoorschijn
In het volle licht

In de haven van Amsterdam
Zijn zeelui die drinken
En die drinken en drinken
En dan opnieuw weer drinken

Ze drinken op de gezondheid
Van de hoeren van Amsterdam
Van Hamburg of van elders
Kortom ze drinken op de dames

Die aan hen hun mooie lichaam geven
Die aan hen hun deugdzaamheid geven
Voor een goudstuk
En als ze genoeg gedronken hebben

Gaan ze staan met de neus in de lucht
Ze snuiten hun neus in de sterren
En ze pissen zoals ik huil
Op de ontrouwe vrouwen

In de haven van Amsterdam
In de haven van Amsterdam