Vertaling van: Jean Ferrat - Aimer à perdre la raison
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest
Zo beminnen dat je nergens anders meer over kunt praten
Tot er niets anders aan de horizon is dan jou
En je geen seizoenen meer kent
Anders dan door de pijn van het afscheid nemen
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest.
Ah, altijd ben jij het die men kwetst
Het is altijd jouw spiegel die gebroken is,
Mijn arme geluk, mijn zwakte
Jij die men beledigt en die men in de steek laat
Tot in elke vezel gemarteld. Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest
Zo beminnen dat je nergens anders meer over kunt praten
Tot er niets anders aan de horizon is dan jou
En je geen seizoenen meer kent
Anders dan door de pijn van het afscheid nemen
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest.
De honger de moeheid en de kou,
Alle ellende van de wereld,
Het is door mijn liefde dat ik erin geloof
In hen draag ik mijn kruis
En in hun nachten versmelt mijn nacht
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest
Zo beminnen dat je nergens anders meer over kunt praten
Tot er niets anders aan de horizon is dan jou
En je geen seizoenen meer kent
Anders dan door de pijn van het afscheid nemen
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest.
Zo beminnen dat je nergens anders meer over kunt praten
Tot er niets anders aan de horizon is dan jou
En je geen seizoenen meer kent
Anders dan door de pijn van het afscheid nemen
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest.
Ah, altijd ben jij het die men kwetst
Het is altijd jouw spiegel die gebroken is,
Mijn arme geluk, mijn zwakte
Jij die men beledigt en die men in de steek laat
Tot in elke vezel gemarteld. Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest
Zo beminnen dat je nergens anders meer over kunt praten
Tot er niets anders aan de horizon is dan jou
En je geen seizoenen meer kent
Anders dan door de pijn van het afscheid nemen
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest.
De honger de moeheid en de kou,
Alle ellende van de wereld,
Het is door mijn liefde dat ik erin geloof
In hen draag ik mijn kruis
En in hun nachten versmelt mijn nacht
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest
Zo beminnen dat je nergens anders meer over kunt praten
Tot er niets anders aan de horizon is dan jou
En je geen seizoenen meer kent
Anders dan door de pijn van het afscheid nemen
Zo beminnen dat je je verstand erbij verliest.