Vertaling van: Jean-Jacques Goldman - Il Suffira D'un Signe
Het enige dat nodig is, is een teken, op een ochtend,
Een rustige en serene ochtend
Iets kleins, dat is zeker.
Het staat geschreven in onze boeken, in het Latijn.
Onze gescheurde lompen van schurken
De ijzers aan onze enkels, ver ver weg
Je lacht maar wees stil, op een ochtend
Zal ik alles wat blinkt in mijn handen hebben.
Kijk naar mijn leven, je ziet het van aangezicht tot aangezicht.
Vertel me je mening, wat wil je dat ik eraan doe?
Dat hebben niet meer dan dat aan het einde van onze impasse.
De tijd zal komen, alles zal van plaats veranderen.
Het enige dat nodig is, is een teken, op een ochtend,
Een rustige en serene ochtend
Iets kleins, dat is zeker.
Het staat geschreven in onze boeken, in het Latijn.
En je zult zien dat de meisjes, oh ja, je zult zien
Vanmorgen ogen zullen hebben die stralen
Geen honger, vermoeidheid, feesten,
Met honing en vanille en wijn Onze gescheurde lompen van schurken
De ijzers aan onze enkels, ver ver weg
Je lacht maar wees stil, op een ochtend
Zal ik alles wat blinkt in mijn handen hebben.
Het staal dat ons verminkt, van satijn
Onze nutteloze wonden, ver weg
We zullen onze tralies tot paden maken
We zullen onze steden in tuinen veranderen.
Het enige dat nodig is, is een teken, op een ochtend,
Een rustige en serene ochtend
Iets kleins, dat is zeker.
Het staat geschreven in onze boeken, in het Latijn.
Onze gescheurde lompen van schurken
De ijzers aan onze enkels, ver ver weg
Een rustige en serene ochtend
Iets kleins, dat is zeker.
Het staat geschreven in onze boeken, in het Latijn.
Onze gescheurde lompen van schurken
De ijzers aan onze enkels, ver ver weg
Je lacht maar wees stil, op een ochtend
Zal ik alles wat blinkt in mijn handen hebben.
Kijk naar mijn leven, je ziet het van aangezicht tot aangezicht.
Vertel me je mening, wat wil je dat ik eraan doe?
Dat hebben niet meer dan dat aan het einde van onze impasse.
De tijd zal komen, alles zal van plaats veranderen.
Het enige dat nodig is, is een teken, op een ochtend,
Een rustige en serene ochtend
Iets kleins, dat is zeker.
Het staat geschreven in onze boeken, in het Latijn.
En je zult zien dat de meisjes, oh ja, je zult zien
Vanmorgen ogen zullen hebben die stralen
Geen honger, vermoeidheid, feesten,
Met honing en vanille en wijn Onze gescheurde lompen van schurken
De ijzers aan onze enkels, ver ver weg
Je lacht maar wees stil, op een ochtend
Zal ik alles wat blinkt in mijn handen hebben.
Het staal dat ons verminkt, van satijn
Onze nutteloze wonden, ver weg
We zullen onze tralies tot paden maken
We zullen onze steden in tuinen veranderen.
Het enige dat nodig is, is een teken, op een ochtend,
Een rustige en serene ochtend
Iets kleins, dat is zeker.
Het staat geschreven in onze boeken, in het Latijn.
Onze gescheurde lompen van schurken
De ijzers aan onze enkels, ver ver weg