Vertaling van: Jean-Jacques Goldman - Et l'on n'y peut rien

Zoals een draad van de ene naar de andere,
Maakt ze onzichtbaar de band
Langs de zijrivieren van het onbewuste
Dwaalt ze ongestraft rond

En alles beeft een beetje
En de rest vervaagt
Enkel in onze buik:
Een knoop, een honger

Ze maakt koningen van slaven
En kan heiligen vervloeken
Of eerlijken en wijzen
En we kunnen er niets tegen beginnen

En we weerstaan, bouwen muren
Van geluk, mooi geschikte foto's
Als een terrorist splijt ze harnassen
In een oogwenk is alles weggevaagd Je kruipt en je zoekt
Je bedelt naar woorden
Je leest haar gedichten
Houdt van haar schilderijen

En je wil haar ontmoeten
Je bent plots weer vijftien
Alles krijgt een andere basis
En we kunnen er niets tegen beginnen

Ze nodigt zichzelf onverwacht uit
Als je er in gelooft, is ze weer weg
Vriend, als je er eenmaal van proefde
Genees je er nooit meer van

Ze laat ons leeg achter
Meer dood dan levend
Zij beslist
Wij doen slechts alsof
Zij kiest haar weg
Haar komen en gaan
Dat doet de liefde
En we kunnen er niets tegen beginnen