Vertaling van: Jorge Cafrune - El pescador

De dageraad is weer gaan bloeien,
De gele zon hangt slaperig over het korenveld
En de honing van een lauwwarm gezang
Welt op uit de open bek van een merel.
De indiaan loopt langs het vochtig riet
In de richting van de kleine rancho's,
En brengt me het bittere brood dat ik zal krijgen
In ruil voor de grijze vrucht van mijn vistuig. Ik ben een visser en draag in mij
Het vurige guaraní bloed,
Ik ben een broer van de wilde rivier,
Mijn Paraná,
En over haar wateren vaart langzaam mijn kano,
Lucht, rivier, berg en eenzaamheid.

's Nachts onder de pracht van het maanlicht
Over de zandvlakte, voert de rivier heel
Mijn ziel mee, gewikkeld in een drijvend
Veld van waterlelies.
Ik draag de kuststreek mee in mijn gezang,
Liefdes die ik nooit heb kunnen vinden,
De pijnlijke kreet van een pijn
En een gezang dat ontstond op de rivier Paraná.