Vertaling van: Julien Clerc - Hélène

Zwart satijn op haar blanke teint,
Geef toe, peignoir, dat het opwindend is
Ho, ho
Geef toe, het is opwindend.
Ik zou haar aanbidders wel willen ontmoedigen
Maar ik zou er 110 jaar over doen,
Minstens,
Minstens 110 jaar

Hélène, ik ben niet Verlaine,
Maar ik schrijf toch naar jou
Dat ik van je houd, Hélène.

Laat mij jouw geliefde zijn,
Enige beklimmer van jou ‘monts blancs’
Van al jou ‘monts blancs’

Hélène,
Ik raak buiten adem,
Maar ik schreeuw toch naar jou
Dat ik van je houd, Hélène.

Heel de baai van San Francisco zou zo graag willen
Dat ik vertrek,
Ik raak er de kluts (mijn alfabet) van kwijt
En ik houd er zo van om haar te lezen in braille Als jij al die Don Juans niet aan de kant schuift
Ga ik terug naar mijn mammie
Ho ho, ik ga naar mijn mammie,
Hélène, oh oh Hélène.

Heel Francisco Bay zou zo graag willen
Dat ik vertrek,
Ik raak er de kluts van kwijt,
Ik houd er zo van om haar te lezen in braille

Zwarte zeep op haar blanke borsten
Geef toe, badkuip, dat het verleidelijk is
Ho ho, geef toe dat het verleidelijk is

Hélène, ik ben niet Verlaine,
Maar ik schrijf toch naar jou
Dat ik van je houd, Hélène.

Hélène, Ik raak buiten adem,
Maar ik schreeuw toch naar jou
Dat ik van je houd, Hélène.