Vertaling van: Chris de Burgh - The Head And The Heart
Laten we niet meer praten, laten we gaan slapen,
Laat de regen vallen op het raam,
En het kasteel waar we zijn vullen,
Ik ben nu moe, vermoeid tot in mijn botten,
Vermoeid van het reizen,
En de eindeloze plattelands wegen,
Die ons hier brachten vanacht,
Voor dit hele weekend,
En een kans om er uit te komen,
Omdat we niet samen kunnen leven,
En omdat we niet alleen kunnen leven,
Het is het klassieke dilemma
Tussen het hoofd en het hart; Ze slaapt nu, zacht in de nacht,
En in mijn hart vol duisternis
Is zij het enige licht geweest,
Ik ben verloren in de liefde,
Terwijl ik kijk naar haar gezicht,
En nog steeds hoor ik de stem van de rede,
Die me vertelt deze dromen weg te jagen,
Oh hier zijn we weer,
We zijn vanaf het begin gescheiden,
Omdat we niet samen kunnen leven,
En omdat we niet alleen kunnen leven,
Het is het klassieke dilemma
Tussen het hoofd en het hart,
Het hoofd en het hart;
Nu komt de zonsopkomst,
En nog steeds kan ik niet slapen,
Mijn hoofd tolt rond
Maar is de weg voor mij vrij,
Er is niet over,
Niets om te laten zien,
De jury en de rechter zullen zien,
Dat het tijd is om haar te laten gaan,
Luister nu naar mijn hart:
Ik geloof dat de tijd zal leren,
Dat ze altijd een deel van mijn wereld zal zijn,
Ik wil haar niet zien gaan;
Dus ik bepleit mijn zaak
Door naar het hart te luisteren,
En te blijven...
Het is tijd om haar te laten gaan
Ik wil haar niet laten gaan...
Het is tijd om haar te laten gaan
Ik wil haar niet laten gaan...
Het is tijd om haar te laten gaan
Ik wil haar niet laten gaan...
Het is tijd om haar te laten gaan...
En in dit klassieke dilemma,
Kies ik voor - het hart.
Laat de regen vallen op het raam,
En het kasteel waar we zijn vullen,
Ik ben nu moe, vermoeid tot in mijn botten,
Vermoeid van het reizen,
En de eindeloze plattelands wegen,
Die ons hier brachten vanacht,
Voor dit hele weekend,
En een kans om er uit te komen,
Omdat we niet samen kunnen leven,
En omdat we niet alleen kunnen leven,
Het is het klassieke dilemma
Tussen het hoofd en het hart; Ze slaapt nu, zacht in de nacht,
En in mijn hart vol duisternis
Is zij het enige licht geweest,
Ik ben verloren in de liefde,
Terwijl ik kijk naar haar gezicht,
En nog steeds hoor ik de stem van de rede,
Die me vertelt deze dromen weg te jagen,
Oh hier zijn we weer,
We zijn vanaf het begin gescheiden,
Omdat we niet samen kunnen leven,
En omdat we niet alleen kunnen leven,
Het is het klassieke dilemma
Tussen het hoofd en het hart,
Het hoofd en het hart;
Nu komt de zonsopkomst,
En nog steeds kan ik niet slapen,
Mijn hoofd tolt rond
Maar is de weg voor mij vrij,
Er is niet over,
Niets om te laten zien,
De jury en de rechter zullen zien,
Dat het tijd is om haar te laten gaan,
Luister nu naar mijn hart:
Ik geloof dat de tijd zal leren,
Dat ze altijd een deel van mijn wereld zal zijn,
Ik wil haar niet zien gaan;
Dus ik bepleit mijn zaak
Door naar het hart te luisteren,
En te blijven...
Het is tijd om haar te laten gaan
Ik wil haar niet laten gaan...
Het is tijd om haar te laten gaan
Ik wil haar niet laten gaan...
Het is tijd om haar te laten gaan
Ik wil haar niet laten gaan...
Het is tijd om haar te laten gaan...
En in dit klassieke dilemma,
Kies ik voor - het hart.