Vertaling van: Roel Slofstra - Suzanne (Leonard Cohen cover)
Suzanne neemt je mee
Naar haar woning aan het water
Je hoort de boten aan je voorbij gaan
In haar armen voel je de deining
En je weet dat ze mooi gek is
Daarom wil je bij haar zijn
En ze komt met thee en passievruchten
Uit het verre China
En al zou je eens zeggen willen
Ik kan jou geen liefde schenken
Neemt ze je mee op haar vleugels
En ze laat de golven zeggen
Zij wordt jouw liefste liefde
En je wilt de reis wel aangaan
Blind wil je haar wel volgen
En ze kan op jou vertrouwen
Want je raakt haar wezen aan met je ziel
En Jezus was een visser
Toen hij liep over het water
Hij gunde zich de tijd te kijken
Vanuit zijn eenzame houten hoogte
Toen hij wist hoe dat zeer zeldzaam
Een drenkeling hem zien kon
Zei hij: mensen zijn zeelui
Totdat de zee hen weer vrij laat
Maar hij zelf was toen al gebroken
Lang voordat de hemel openging
Haast breekbaar, als een mens
Zonk hij in ons diepste weten als een steen En je wilt de reis wel aangaan
Blind wil je hem wel volgen
En je wilt hem wel vertrouwen
Want hij raakt aan jouw wezen met zijn ziel
Nu neemt Suzanne jouw hand
En ze brengt je naar het water
Ze draagt bonte kleren en veren
Bij de heilsoldaten gesprokkeld
En de zon straalt als honing
Op de vrouw van de haven
En ze wijst je waar je kijken moet
Tussen afval en de bloemen
Als je het zien wilt zijn daar helden
Kinderen die spelen in de ochtend
die verlangen naar de liefde
En die begeerte zal altijd blijven
Terwijl Suzanne de spiegel voorhoudt
En je durft de reis wel aan te gaan
Blind wil je haar wel volgen
En je kunt op haar vertrouwen
Want ze raakt met haar wezen aan jouw ziel
*) ‘Lady of the Harbour’ = naam van een kerk in Montreal
Naar haar woning aan het water
Je hoort de boten aan je voorbij gaan
In haar armen voel je de deining
En je weet dat ze mooi gek is
Daarom wil je bij haar zijn
En ze komt met thee en passievruchten
Uit het verre China
En al zou je eens zeggen willen
Ik kan jou geen liefde schenken
Neemt ze je mee op haar vleugels
En ze laat de golven zeggen
Zij wordt jouw liefste liefde
En je wilt de reis wel aangaan
Blind wil je haar wel volgen
En ze kan op jou vertrouwen
Want je raakt haar wezen aan met je ziel
En Jezus was een visser
Toen hij liep over het water
Hij gunde zich de tijd te kijken
Vanuit zijn eenzame houten hoogte
Toen hij wist hoe dat zeer zeldzaam
Een drenkeling hem zien kon
Zei hij: mensen zijn zeelui
Totdat de zee hen weer vrij laat
Maar hij zelf was toen al gebroken
Lang voordat de hemel openging
Haast breekbaar, als een mens
Zonk hij in ons diepste weten als een steen En je wilt de reis wel aangaan
Blind wil je hem wel volgen
En je wilt hem wel vertrouwen
Want hij raakt aan jouw wezen met zijn ziel
Nu neemt Suzanne jouw hand
En ze brengt je naar het water
Ze draagt bonte kleren en veren
Bij de heilsoldaten gesprokkeld
En de zon straalt als honing
Op de vrouw van de haven
En ze wijst je waar je kijken moet
Tussen afval en de bloemen
Als je het zien wilt zijn daar helden
Kinderen die spelen in de ochtend
die verlangen naar de liefde
En die begeerte zal altijd blijven
Terwijl Suzanne de spiegel voorhoudt
En je durft de reis wel aan te gaan
Blind wil je haar wel volgen
En je kunt op haar vertrouwen
Want ze raakt met haar wezen aan jouw ziel
*) ‘Lady of the Harbour’ = naam van een kerk in Montreal