Vertaling van: Piter Wilkens - Knoopkes

Veertien waren we of vijftien,
Ouder zijn we beslist niet geweest
Jij was bij je oom en tante,
Ik weet het allemaal nog goed

Het was zomer en ik fietste
Steeds jullie huis voorbij
Jij zat in de tuin en lachte
Ik was stapelgek op jou

Je had een bloesje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Knoopje één, verlegen probeerde ik wat uit
Knoopje twee, jij gaf mij zomaar een kus
Knoopje drie, ik had het bijna niet meer
Maar bij het vierde moest ik wachten tot de volgende keer
Je had een bloesje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw

`s Avonds dan waren we samen, wat was het spannend elke keer
Stiekem langzaam steeds verder, elke avond een knoopje meer
En ik voelde me zo gelukkig, ik was zo wijs met jou
Ik liet je maar wat aanrommelen oh de tijd die vloog voorbij
Je had een bloesje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw Knoopje vijf, voorzichtig nam ik de draad weer op
Knoopje zes, jij was mijn eigen lieve pop
Knoopje zeven, ik had het bijna niet meer
Maar bij de achtste moest ik wachten tot de volgende keer

Je had een bloesje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Je had een bloesje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw

Toen jullie oom ons betrapte, was ons avontuur voorbij
Twaalf van de vijftien
Verder ben ik niet gekomen bij jou

Je had een bloesje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Knoopje negen, ik aaide eventjes door je haar
Knoopje tien, nog nooit ging ik zover met jou
Knoopje elf, ik had het bijna niet meer
Maar na het twaalfde kwam er nooit meer een volgende keer

Je had een bloesje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw
Je had een bloesje aan met knoopjes, vijftien knoopjes klein en blauw