Vertaling van: Thursday - Dying in New Brunswick
Op je verjaardag heb je me al de dingen
die deze plek tegen jou heeft gedaan verteld.
En je wandelt in de straten.
Je verstopt je gezicht
omdat ze niet geloven dat het waar is.
Ze zeggen dat het niet zo vaak gebeurt.
Maar het is nu aan het gebeuren.
Ik ben je deze brief aan het schrijven
om je te laten weten dat ik niet oké ben.
En in deze stad zijn de straten bedekt met haat.
En je huilt jezelf in slaap vannacht.
En zegt "nee,
er zijn niet genoeg liefdesliedjes in de lucht."
Je telde de dagen af tot je kon zeggen
"vaarwel, stad, vaarwel'
Je ben op Union aan het wandelen
Je ziet de wegen
en je weet dat ze een deel van jou zijn.
Ze zeggen dat het niet zo vaak gebeurt.
Maar het is nu aan het gebeuren. Ik ben je een tweede keer aan het schrijven.
Om je te laten weten
dat hier niets is veranderd.
De straten zijn nog steeds bedekt met haat.
Zodat je jezelf in slaap kan huilen vannacht.
Zal je terugdenken aan deze nacht
Als de dag die je leven heeft verpest.
Zal je terugdenken aan deze stad straten en zeggen,
"O, God, waar ben je?"
Ik verstop mijn gezicht in deze stad straten.
Ik draai me om als je naar me kijkt
En elke nacht als ik probeer te slapen.
Ik voel je handen over mijn hele lichaam.
Je liet de verkeersborden verdwijnen
en schoot alle stoplichten stuk.
Wat zou je overhouden
als je alle gebouwen had stukgeslagen?
die deze plek tegen jou heeft gedaan verteld.
En je wandelt in de straten.
Je verstopt je gezicht
omdat ze niet geloven dat het waar is.
Ze zeggen dat het niet zo vaak gebeurt.
Maar het is nu aan het gebeuren.
Ik ben je deze brief aan het schrijven
om je te laten weten dat ik niet oké ben.
En in deze stad zijn de straten bedekt met haat.
En je huilt jezelf in slaap vannacht.
En zegt "nee,
er zijn niet genoeg liefdesliedjes in de lucht."
Je telde de dagen af tot je kon zeggen
"vaarwel, stad, vaarwel'
Je ben op Union aan het wandelen
Je ziet de wegen
en je weet dat ze een deel van jou zijn.
Ze zeggen dat het niet zo vaak gebeurt.
Maar het is nu aan het gebeuren. Ik ben je een tweede keer aan het schrijven.
Om je te laten weten
dat hier niets is veranderd.
De straten zijn nog steeds bedekt met haat.
Zodat je jezelf in slaap kan huilen vannacht.
Zal je terugdenken aan deze nacht
Als de dag die je leven heeft verpest.
Zal je terugdenken aan deze stad straten en zeggen,
"O, God, waar ben je?"
Ik verstop mijn gezicht in deze stad straten.
Ik draai me om als je naar me kijkt
En elke nacht als ik probeer te slapen.
Ik voel je handen over mijn hele lichaam.
Je liet de verkeersborden verdwijnen
en schoot alle stoplichten stuk.
Wat zou je overhouden
als je alle gebouwen had stukgeslagen?