Vertaling van: Uriah Heep - Lady In Black
Op een morgen kwam ze naar me toe, een eenzame zondag ochtend
Haar lange haar golfde in de midwinterwind
Ik weet niet hoe ze me heeft gevonden, want ik liep in de duisternis
En de vernietiging van een gevecht dat ik niet kon winnen lag om me heen
Ze vroeg me toen mijn vijand te benoemen. Ik zei dat sommige mensen
alleen willen vechten en hun broeders doden zonder te denken aan mens of God.
En ik smeekte haar me paarden te geven om mijn vijanden te vertrappelen,
ik wilde zo graag deze verspilling van het leven vernietigen.
Maar ze wilde niet denken aan de strijd die mensen tot dieren maakt,
zo makkelijk om te beginnen, maar toch zo moeilijk om mee op te houden.
Want zij, de moeder van alle mensen, heeft me zo wijs toegesproken dat
Ik bang was om alleen verder te lopen en ik vroeg of ze wilde blijven.
"Oh, dame, geef me uw hand," riep ik uit, "Oh laat me rusten aan uw zijde."
"Geloof en vertrouw me," zei ze en ze vulde mijn hart met leven.
Sterkte bestaat niet uit aantallen, ik ken zulke verkeerde opvattingen niet.
Maar als je me nodig hebt, dan verzeker ik je dat ik niet ver weg zal zijn.
Nadat ze gesproken had draaide ze zich om en ik dacht dat ik niks meer kon zeggen.
Ik stond te kijken tot ik haar zwarte mantel zag verschijnen.
Mijn harde werk is niet gemakkelijker, maar ik weet dat ik niet alleen ben.
Ik zal elke keer dat ik aan die winderige dag denk nieuwe kracht vinden.
En als ze op een dag naar je toe komt neem dan een grote slok van haar wijze woorden.
Neem dan wat lef van haar over als je prijs en groet haar van me.
Haar lange haar golfde in de midwinterwind
Ik weet niet hoe ze me heeft gevonden, want ik liep in de duisternis
En de vernietiging van een gevecht dat ik niet kon winnen lag om me heen
Ze vroeg me toen mijn vijand te benoemen. Ik zei dat sommige mensen
alleen willen vechten en hun broeders doden zonder te denken aan mens of God.
En ik smeekte haar me paarden te geven om mijn vijanden te vertrappelen,
ik wilde zo graag deze verspilling van het leven vernietigen.
Maar ze wilde niet denken aan de strijd die mensen tot dieren maakt,
zo makkelijk om te beginnen, maar toch zo moeilijk om mee op te houden.
Want zij, de moeder van alle mensen, heeft me zo wijs toegesproken dat
Ik bang was om alleen verder te lopen en ik vroeg of ze wilde blijven.
"Oh, dame, geef me uw hand," riep ik uit, "Oh laat me rusten aan uw zijde."
"Geloof en vertrouw me," zei ze en ze vulde mijn hart met leven.
Sterkte bestaat niet uit aantallen, ik ken zulke verkeerde opvattingen niet.
Maar als je me nodig hebt, dan verzeker ik je dat ik niet ver weg zal zijn.
Nadat ze gesproken had draaide ze zich om en ik dacht dat ik niks meer kon zeggen.
Ik stond te kijken tot ik haar zwarte mantel zag verschijnen.
Mijn harde werk is niet gemakkelijker, maar ik weet dat ik niet alleen ben.
Ik zal elke keer dat ik aan die winderige dag denk nieuwe kracht vinden.
En als ze op een dag naar je toe komt neem dan een grote slok van haar wijze woorden.
Neem dan wat lef van haar over als je prijs en groet haar van me.