Vertaling van: Eagles - The Sad Cafe
Buiten in de glinsterende nacht
Viel zachtjes de regen
De sporen die over de boulevard liepen
Waren allemaal weggespoeld
Buiten het zilveren licht riep het verleden zachtjes
En ik herinner me de tijden die we doorbrachten
In het melancholieke café
Oh, het leek wel een heilige plaats
Beschermd door grootse genade
En we zongen luidkeels
De dingen die we niet konden zeggen
We dachten dat we deze wereld konden veranderen
Met woorden als "liefde" en "vrijheid"
We maakten deel uit van de eenzame menigte
In het melancholieke café Oh, verwachtten te vliegen
We zouden elkaar ontmoeten op die prachtige kust in die zoete nabije toekomst
Sommige van hun dromen zijn uitgekomen
Sommige (dromen) zijn gestorven
En sommige (dromen) bleven achter
In het melancholieke café
De wolken rolden binnen en verborgen die kust
Nu die Glory Train, die stopt hier niet meer
Nu kijk ik naar de voorbije jaren
En verwonder me over de krachten die er zijn
Ik weet niet waarom het geluk sommigen toelacht
En de rest zonder iets laat gaan
Misschien heeft de tijd de gezichten getekend die ik me herinner
Maar dingen in dit leven veranderen heel langzaam
Als ze al ooit veranderen
Het heeft geen zin om te vragen waarom
Het is gewoon zo gelopen
Dus ontmoet me om middernacht schat
In het melancholieke café
Waarom ontmoet je me niet om middernacht, schat
In het melancholieke café
Viel zachtjes de regen
De sporen die over de boulevard liepen
Waren allemaal weggespoeld
Buiten het zilveren licht riep het verleden zachtjes
En ik herinner me de tijden die we doorbrachten
In het melancholieke café
Oh, het leek wel een heilige plaats
Beschermd door grootse genade
En we zongen luidkeels
De dingen die we niet konden zeggen
We dachten dat we deze wereld konden veranderen
Met woorden als "liefde" en "vrijheid"
We maakten deel uit van de eenzame menigte
In het melancholieke café Oh, verwachtten te vliegen
We zouden elkaar ontmoeten op die prachtige kust in die zoete nabije toekomst
Sommige van hun dromen zijn uitgekomen
Sommige (dromen) zijn gestorven
En sommige (dromen) bleven achter
In het melancholieke café
De wolken rolden binnen en verborgen die kust
Nu die Glory Train, die stopt hier niet meer
Nu kijk ik naar de voorbije jaren
En verwonder me over de krachten die er zijn
Ik weet niet waarom het geluk sommigen toelacht
En de rest zonder iets laat gaan
Misschien heeft de tijd de gezichten getekend die ik me herinner
Maar dingen in dit leven veranderen heel langzaam
Als ze al ooit veranderen
Het heeft geen zin om te vragen waarom
Het is gewoon zo gelopen
Dus ontmoet me om middernacht schat
In het melancholieke café
Waarom ontmoet je me niet om middernacht, schat
In het melancholieke café