Vertaling van: White Lies - Unfinished Business
Geef me een moment, lieveling, om mijn gedachten op orde te krijgen.
Leg gewoon die schaar neer, schat,
op het enkele bed
Het zand in de zandloper raakt op,
ik kwam door de donder, de koude wind, de regen en de sneeuw,
om jou wakker te vinden bij je raamkozijn,
een warme aanblik voor vermoeide ogen, en een uitzicht om een moord voor te doen.
Ik stortte neer in afschuw met jou daar staande,
de gloed van de maan scheen door kieren in je haar.
Ik riep vol passie "Ik hou zoveel van je",
maar mijn huid voelend, het was koud voor aanraking.
Je fluisterde "Waar ben je?",
ik trok je onzekerheid in twijfel,
maar realiseerde me snel dat je nu tot God praatte.
Je hebt bloed aan je handen en ik weet dat het van mij is,
ik heb gewoon meer tijd nodig.
Dus kom uit je dal, laten we dansen zoals we dat ooit deden.
Maar er is een licht in de verte, wachtend op mij,
ik zal op jou wachten.
Dus kom uit je dal, laten we kussen zoals we dat ooit deden. Ik keek in de spiegel, maar er klopte iets niet.
Ik zag je achter, maar mijn reflectie was weg.
Er was rook in de openhaard zo wit als de sneeuw.
En een stem lonkte zachtjes "Nu is het tijd om te gaan."
Een requiem speelde terwijl jij smeekte voor vergiffenis.
"Raak me niet aan!" Schreeuwde ik
"Ik heb onvoltooide zaken."
Je hebt bloed aan je handen en ik weet dat het van mij is,
ik heb gewoon meer tijd nodig.
Dus kom uit je dal, laten we dansen zoals we dat ooit deden.
Maar er is een licht in de verte, wachtend op mij,
ik zal op jou wachten.
Dus kom uit je dal, laten we kussen zoals we dat ooit deden.
Je hebt bloed aan je handen en ik weet dat het van mij is,
ik heb gewoon meer tijd nodig.
Dus kom uit je dal, laten we dansen zoals we dat ooit deden.
Maar er is een licht in de verte, wachtend op mij,
ik zal op jou wachten.
Dus kom uit je dal, laten we kussen zoals we dat ooit deden.
Leg gewoon die schaar neer, schat,
op het enkele bed
Het zand in de zandloper raakt op,
ik kwam door de donder, de koude wind, de regen en de sneeuw,
om jou wakker te vinden bij je raamkozijn,
een warme aanblik voor vermoeide ogen, en een uitzicht om een moord voor te doen.
Ik stortte neer in afschuw met jou daar staande,
de gloed van de maan scheen door kieren in je haar.
Ik riep vol passie "Ik hou zoveel van je",
maar mijn huid voelend, het was koud voor aanraking.
Je fluisterde "Waar ben je?",
ik trok je onzekerheid in twijfel,
maar realiseerde me snel dat je nu tot God praatte.
Je hebt bloed aan je handen en ik weet dat het van mij is,
ik heb gewoon meer tijd nodig.
Dus kom uit je dal, laten we dansen zoals we dat ooit deden.
Maar er is een licht in de verte, wachtend op mij,
ik zal op jou wachten.
Dus kom uit je dal, laten we kussen zoals we dat ooit deden. Ik keek in de spiegel, maar er klopte iets niet.
Ik zag je achter, maar mijn reflectie was weg.
Er was rook in de openhaard zo wit als de sneeuw.
En een stem lonkte zachtjes "Nu is het tijd om te gaan."
Een requiem speelde terwijl jij smeekte voor vergiffenis.
"Raak me niet aan!" Schreeuwde ik
"Ik heb onvoltooide zaken."
Je hebt bloed aan je handen en ik weet dat het van mij is,
ik heb gewoon meer tijd nodig.
Dus kom uit je dal, laten we dansen zoals we dat ooit deden.
Maar er is een licht in de verte, wachtend op mij,
ik zal op jou wachten.
Dus kom uit je dal, laten we kussen zoals we dat ooit deden.
Je hebt bloed aan je handen en ik weet dat het van mij is,
ik heb gewoon meer tijd nodig.
Dus kom uit je dal, laten we dansen zoals we dat ooit deden.
Maar er is een licht in de verte, wachtend op mij,
ik zal op jou wachten.
Dus kom uit je dal, laten we kussen zoals we dat ooit deden.